Hojatoleslam Ali Shirazi ، رئیس فرمانده سیاسی -در “فرمانده سیاسی” ، با خبرگزاری دیپلماسی و میدان و تاریخ استعفای ظریف صحبت کرد. برخی از این گفتگوها را در زیر بخوانید.
*یکی از مباحث بحث بین زمینه و دیپلماسی بود. امضای سال اعلام شد و از پیروزی مقابل داعش در سال ششم خبر داد. فکر می کنید ارتباطی بین این دو وجود دارد؟ آیا دیپلماسی برای کمک به این زمینه یا کمک به حوزه در طول مذاکرات با اخوان المسلمین همراه بود؟ در آن زمان این قراردادها را از نزدیک دیدید.
اول از همه ، ما می گوییم که فرمانده حوزه ما خود دیپلماسی هنرمند است. حاج کاسیم همه را به میدان آورد ، از جمله عراق ، سوریه و روسیه. این دیپلماسی است. دوم ، بدون زمینه ، کار با دیپلماسی قوی امکان پذیر نیست. شما می خواهید با دشمن مذاکره کنید. اگر دشمن ما را ضعیف می بیند ، آیا جدول به میز می آید؟ او می گوید قدرت وجود ندارد. ما را گزارش نمی کند. اما اگر او ببیند که ما قدرتمند هستیم ، آنها نمی توانند حساب کنند. هرچه ما در دیپلماسی و پشت جدول مذاکره قوی تر هستیم. بنابراین امروز ، اگر به وزارت امور خارجه نگاه کنید ، اراکچی می گوید که من زمینه و دیپلماسی را با هم می پذیرم. دیپلماسی بدون زمینه هیچ پیشرفتی ندارد.
*از طرف دیگر ، آیا شما اعتقاد دارید که زمینه بدون دیپلماسی در حال پیشرفت نیست؟
من موافق نیستم که اگر دیپلماسی باشد در منطقه قوی تر هستیم. اگر دیپلماسی را در آنجا قرار دهیم که دیگران را پشت سر بگذاریم ، در این زمینه قوی تر هستیم. دیپلماسی با آمریکا ، که کاری جز بد نیست. شماره ما معتقدیم که در زمینه دیپلماسی باید همه کشورهای همسایه خود را با خود همراه کنیم. قطر ، بحرین ، امارات متحده عربی ، کویت ، اردن ، ترکیه و عربستان سعودی و همه با ما با ما طبیعی است که بتوانند در این زمینه پیروز شوند. اما بیایید آمریکا و اسرائیل را حذف کنیم. آنها قول خود را برآورده نمی کنند. اگر آمریکایی ها قول خود را برآورده کرده و با آنها مذاکره کرده اند ، ما در منطقه کمک خواهیم کرد. اما از آنجا که آنها قول را برآورده نمی کنند ، نمی توانند بر تصمیم ما تأثیر بگذارند. اما برعکس ، اگر آنها را از دست بدهیم ، آنها زمینه ما را خراب می کنند. زیرا آنها در این زمینه قول و شل می شوند و سپس قول خود را برآورده نمی کنند و ما پیشرفت نخواهیم کرد.
*آیا شما اعتقاد دارید که در طول تیپ و پیامدهای جنگ و مذاکرات داعش در هم تنیده شده است؟
من آن را باور نمی کنم بله ، از طرف دیگر ، من موافقم که اگر قدرت خود را در میدان نبرد نشان دهیم ، با آمریکایی ها شنیده می شود. وقتی قدرت داریم ، آمریکایی ها زبان قدرت را درک می کنند. علاوه بر زبان قدرت ، زبان ما در دیپلماسی ، اگر برای قدرت نباشد ، آمریکایی ها نمی فهمند. زیرا قلدر و اراذل و اوباش باید مورد آزار و اذیت قرار گیرند. اگر در این زمینه قوی باشیم ، در آن زمان می توانیم به جدول مذاکره برویم ، می توانیم صحبت کنیم. اما بیایید بگوییم سالم. نه تسلیم و قبول آنچه گفته اند ، بلکه پذیرش کلام حقیقت است. آمریکایی ها کلمه درست را نمی پذیرند. حقیقت به عنوان آنچه می گوییم درست تعریف می شود.
*اما آنها می گویند دیپلماسی و بوستون. یعنی شما چیزی می دهید و چیزی می گیرید.
چه چیزی می توانم بدهم؟ انقلاب ما را می دهید؟ آمریکایی ها بوستون را می دهند و می پذیرند. ما به کل کشور خود می دهیم و چه چیزی را بدست آوریم؟ آنها به ما چه می دهند؟ آنها چه هستند؟ آیا آنها این کار را کردند؟ آیا برخی از مقامات مذاکره کردند و او را قبول کردند؟ آیا آنها در موقعیت های هسته ای عقب نشینی نکردند؟ آمریکایی ها از کجا به دست آوردند؟ در جایی بگویید که آمریکایی ها آمدند.
دوستی حج کاسیم با آقای زریف کوچک بود ، که پس از استعفا وقتی گفت ، بازگشت.
*بمن عملکرد آمریکایی ندارم. بحث در داخل ایران است. این زمینه و دیپلماسی نیز مخالف بودید که شما نماینده خاصی از رهبر عالی در قدرت QDS باشید. G -n Zarif در مصاحبه های خود گفت که او هر روز دوشنبه یا سه شنبه با شهید سلئیمانی ملاقات کرده است و جلسات آن برآورده می شود. اما مواردی مانند سفر بشار آل -ساد به تهران وجود داشت ، جایی که وزارت امور خارجه و مهمتر از همه ، وزیر امور خارجه آشنا نبود.
قدرت QD قدرت میدان است. نمایندگان وزارت امور خارجه در تمام جلسات کشورها شرکت کردند. ما جلسات بی شماری در قدرت quds با G -n -n -Amir عبداللهیان ، زریف و عراق و صالبی ، وزیر امور خارجه و وزرای خارجی سابق برگزار کرده ایم. من 5 سال در نیروی دریایی بودم و نمی دانستیم وزیر امور خارجه چه کاری انجام می دهد. در قدرت quds ، ما با همه وزیران خارجی دوست بودیم.
در روزی که g -n بشار {اسد} به ایران آمد ، بیایید آنها را متحد نکنیم. هنگامی که ما یک بحث امنیتی داشتیم و وقتی حساسیت بشار می خواهد به ایران بیاید ، هیچ کس نباید آن را درک کند. در غیر این صورت ، آنها بشار را در هوا ضرب و شتم می کنند. دشمن برخورد می کند. آیا حاج کاسیم نبود؟ بنابراین ما باید مشکلات امنیتی را ببینیم. در کشور ، رئیس وزیر امور خارجه رئیس جمهور است. قدرت Qds به G -n Ruhani گفت که G -n BASHAR به ایران می آید. وقتی G -n بشار آمد ، G -n Ruhani ، به همراه G -n بشار ، به رهبر عالی آمد. از قدرت quds نپرسید. سوال اینجاست که چرا روهانی در g -n زاریف نگفت؟ ما نباید بگوییم. من به شما می گویم که خانه ما را دعوت کنید. پسر یا دختر شما به ما می گویند چرا به ما نگفتی؟ پدرش باید بگوید. این هیچ ارتباطی با ما ندارد. حاج کاسیم با آقای زریف بود. روز بعد از عصبانیت آقای زریف ، ما با حج کاسیم به قدرت احضل می رفتیم. حج به G -n Pourjafari گفت که تلفن آقای زاریف را دریافت کند. آنها با G -n Zarif صحبت کردند که این به نفع کشور و منطقه نبود. شما این کار را نمی کنید و به سر کار می روید. G -n Zarif ، اگر او همراه نبود و در مقابل حجج کاسیم بود ، که به حاج کاسیم گوش نمی داد. اما او گفت که آقای زریف آن روز به سر کار آمد. حاج قسم این کار را کرد. روهانی و دولت این کار را نکردند.
هیچ تفاوتی بین قدرت صفو و وزارت امور خارجه وجود ندارد. بله ، گاهی اوقات بحث و گفتگو در این زمینه وجود دارد. وزارت امور خارجه این کار را انجام می دهد و قدرت QDS می تواند این کار را انجام دهد. من و شما می توانیم کارهایی را در زندگی خود انجام دهیم که در بعضی مواقع به پدر خود بگوییم. این به دلیل مشکلات امنیتی است. یک صحنه نیاز به کاری دارد. ما در طول جنگ این کار را نمی کردیم. در طول جنگ همه وزیران – ما نگفتیم – که می خواستیم امشب انجام دهیم. چرا آنها آن زمان را نگفتند؟ همین مسئله در مورد جنگ و وزارت امور خارجه در حال حاضر نیز پیش می رود. هرچه آقای زریف بخواهد ، او به G -n Suleimani نگفت. روهانی در اینجا گفته شد. این روز ما نیز مطرح کردیم که گفتن Ruhni به G -n Zarif است. نه ما بخشی از کار ممکن است انجام شود ، اما این کار به دلیل مشکلات امنیتی در اینجا انجام نشده است. گفته شده است که دولت می تواند قدرت خود را بگوید. در غیر این صورت ، دوستی حاج کاسیم با آقای زریف کمی وقتی گفت که برگشته است. روهانی این کار را نکرد. حاج قسم. بله ، حج با برخی از کارهای آقای زاریف موافق نبود. این هیچ ارتباطی با دوستی شما ندارد.
