به گزارش تابناک؛ علاوه بر قطع گاز به مراکز تفریحی، قطع گاز به کلبه های خالی از سکنه، کار از راه دور خدمات دولتی نیز بخشی از کار است. با درک ضعف بزرگ زیرساخت های انرژی، صرفه جویی می تواند مسئولیت اجتماعی شهروندان باشد. اما فکر می کنم این مسئولیت دو طرفه است.
زیرساخت ها به گونه ای است که هر سال وضعیت بدتر از سال قبل می شود. سیاست دولت های گذشته تنها با ریاضت، توقف گاز صنعتی، سوزاندن نفت کوره، توقف صادرات گاز، افزایش قیمت حامل ها و… یک مسکن موقت است.
بحث انرژی در ایران نیز به اداره انرژی برمی گردد که مسئولان آن علاقه زیادی به حل بسیاری از مشکلات زیرساختی در این حوزه دارند. ما مسائلی از حفاری پیشرفته گرفته تا پایش هوشمند مراحل انتقال گاز تا تاسیسات بهینه کلسیفیکاسیون و ایستگاه های پایش افت فشار گاز داریم. سال هاست که مشکلات چاه از جمله گوگرد زدایی و شیرین سازی و غیره حل نشده است.
به طوری که کشوری که دومین مخازن گازی جهان را دارد نمی تواند مدیریت صحیح انرژی داشته باشد. نمی تواند مانند هیچ کجای دنیا از طریق حمایت های تکنولوژیک مدرن از صنایع (به دلیل تحریم ها و روابط غیرهوشمندانه با دنیا) تعادلی بین برق و گاز برقرار کند. فراموش نکنیم که تانک مشترک عسلویه را قوی‌تر و سریع‌تر و با بهترین قابلیت‌های فن‌آوری روز دنیا راه‌اندازی کردیم. اما ما در این موارد به روز نبودیم.
طبیعتاً در این شرایط لازمه مهم این است که وزرای ردیف ستادی برای ارائه یک برنامه بلندمدت و سنجیده با تقویم و تاریخ دقیق تشکیل دهند. به گونه ای که قابلیت نظارت بر شهروندان را داشته باشد.
در واقع، اگر دولت متعهد به نظارت بر مسئولیت اجتماعی شهروندان باشد، می‌توان برنامه‌ها و زیرساخت‌های بلندمدتی را برای متخصصان نظارت کرد. و البته امیدوارم در ارائه یک برنامه حلقه بی نهایت کوتاهی نکنند. وزارت نفت و نیرو و وزارت امور خارجه و شام و غیره همگی باید به این برنامه راهبردی پایبند باشند.
باور کنیم ضعف های زیرساختی در این کشور هر مسئولی با هر گرایش سیاسی را به زمین می اندازد و هیچ دولتی نمی تواند اسب زین شده را به دولت بعدی بسپارد. فقط انسان ها نباید مسئول باشند
