کارشناسان مشکلات و دلایل متعددی را برای عدم پیشرفت پروژه کریدور شمال – جنوب برشمردند. بین شهر رشت و آستارا که باعث شد راه آهن پارس آباد – بندرعباس به عنوان جایگزین پیشنهاد شود.
شعیب بهمن کارشناس ارشد منطقه قفقاز در گفتگو با خبرنگار درخشان وی با اشاره به اینکه روسیه به دلیل جنگ اوکراین و تحریم های کشورهای غربی در معرض شرایط ژئوپلیتیک جدیدی قرار گرفت، گفت: بخش مهمی از این تحریم ها علیه روسیه در زمینه حمل و نقل کالا اعمال شد، بنابراین این کشور مجبور به یافتن است. مسیرهای ترانزیتی با شرکای اقتصادی جدید جایگزین شد.
وی ادامه داد: روسیه شرکای اقتصادی جدید خود را عمدتاً در آسیا یا آفریقا یافت و مسیر جنوبی را برای رسیدن به کشورهای آسیایی و آفریقایی انتخاب کرد. به همین دلیل بسیاری از مردم مشتاق استفاده از ظرفیت های جغرافیایی و ژئوپلیتیکی ایران برای توسعه فعالیت های اقتصادی و روابط خود با سایر کشورها هستند. وی در این راستا پیشنهاداتی در خصوص همکاری برای تکمیل کریدور شمال – جنوب یا سایر پروژه های حمل و نقل در ایران ارائه کرد.
توافق ایران و روسیه چطور؟
بهمن در پاسخ به اینکه آیا توافقی بین ایران و روسیه برای احداث خط ریلی پارس آباد – بندرعباس صورت گرفته است، گفت: در حال حاضر توافقی بین ایران و روسیه در خصوص پروژه راه آهن پارس آباد – بندرعباس وجود ندارد اما مهم است. با توجه به اهمیت حرکت این دو کشور به سمت مسیر جایگزین کریدور شمال – جنوب، مشکلات تکمیل این پروژه مربوط به تکمیل قطعه راه آهن انزلی به آستارا است.
به گفته این کارشناس ارشد منطقه قفقاز، کوهستانی بودن و صعب العبور بودن بخشی از مسیر و عدم امکان تردد قطارهای با تناژ بالا، عبور بخشی از این مسیر از اراضی کشاورزی و چالش های تضاد منافع، مسائل زیست محیطی از جمله عواملی است که منجر به اجرای پروژه ساختمانی شده است. خط راه آهن پارس آباد – بندرعباس به عنوان جایگزین کریدور ریلی شمال – جنوب
نقش جمهوری آذربایجان در کریدور شمال – جنوب
بهمن با اشاره به اینکه یک انشعاب از این خط ریلی باید با استفاده از خط راه آهن موجود ایران از شمال غرب به زنجان و میدان و سپس به پارس آباد منتقل می شد، تصریح کرد: مسیر این خط ریلی به معنای عبور از مغان بود. دشت باید به نقطه مرزی ایران و جمهوری آذربایجان برسد. به نظر می رسد روس ها مسیر مذکور را مد نظر دارند که با توجه به مشکلات قطعه راه آهن آستارا – انزلی در صورت تمایل ایران می توانند در این طرح جایگزین همکاری و سرمایه گذاری کنند.
وی گفت: هر دو خط ریلی می توانست در یک راستا باشد اما واقعیت این است احتمالا ساخت هر دو خط ریلی چندان منطقی و مقرون به صرفه نیست و تنها یکی از این دو می تواند کارکرد لازم را داشته باشد.البته مسیرهای دیگری هم برای ارتباط ایران و روسیه وجود دارد.
