
به گزارش تابناک به نقل از فارس؛ «نان را گران میفروشند، با پاشیدن مقداری کنجد آن را تا 5 برابر گران میکنند، وزن ریشها نصف نان پیتا است و وقتی 20 نفر در صف باشند، خریداران کنجد نمیتوانند. بخور.» گفت: زن میانسالی هنگام خرید نان در منطقه 19 تهران.
پیش از این نانوایان پایین بودن قیمت نان را بهانه می کردند که ستاد تنظیم بازار در شهریورماه امسال قیمت نان را افزایش داده و قیمت های جدید را تصویب کرده است، اما وضعیت در حال تغییر است.
ستاد تنظیم بازار قیمت نان معمولی سنگک را از 3 به 5 هزار تومان، نان معمولی یک آردی را از 1800 تومان به 2500 تومان و نان معمولی دو آردی را از 2500 تومان به 3000 تومان افزایش داد تا نابسامانی در نانوایی ها برطرف شود.
گزارش خبرنگار فارس از نانوایی های منطقه 19 نشان می دهد که نان سنگک 5 هزار تومان 7500 تومان، نان سنگک کنجدی یک رو 20 هزار تومان و بربر 5 تا 7 هزار تومان می فروشند.
وزن ریش ها آنقدر کم است که حتی بدون کشیدن هم نشان می دهد، به گفته یکی از مشتریان، لواش آنقدر نازک است که می توان پشت او را دید.
نانوایان نان کنجدی را از قبل تهیه می کنند و بدون نوبت به مشتریانی که بیش از 20 نفر عقب هستند می دهند.
نانوایی ها برای مشتریان رسید صادر نمی کنند، ساعت کاری خود را تعیین می کنند، ساعت 7 صبح باز می شوند و در اواسط روز تعطیل می شوند.انجام دهید
نظارت بر گران فروشی، کم فروشی و بی نظمی نانوایی ها بر عهده بازرسان وزارت جهاد کشاورزی است اما نوع بازرسی ها در این سال ها تاثیری در کاهش مشکلات مردم در خرید نان از نانوایی ها نداشته است.
علی لطفی کارشناس آرد و نان می گوید تعداد بازرسان کم است. در پنج ماهه نخست سال جاری تعداد بازرسی ها 22 هزار و 100 مورد بوده که نشان دهنده لزوم افزایش بازرسان برای نظارت بر کیفیت و قیمت نان است. .
از سوی دیگر، جلال صحی، کارشناس تجارت می گوید نظارت دقیق نیست، برخی بازرسان با نانواها «تعامل و مدارا می کنند»، جرایم بازدارنده نیستند. اما تعرفه های چندگانه ریشه اصلی مشکلات نانوایی هاست.
بر اساس اعلام سازمان جهانی خواربار (فائو)، کشورهای مختلف مشکل چندلایه آرد و مشکلات نانوایی را به روش های مختلف حل کرده اند.
در ترکیه یارانه هدفمندی به نانوایی ها داده می شود، اما شفافیت بالا و نظارت سختگیرانه است.
در فرانسه قیمت آرد را آزاد کردند و نانوایی ها موظف به رعایت استانداردها هستند و رقابت اصلی در کیفیت است.
در هند، دسترسی عادلانه به آرد یارانه ای برای تمام اقشار جامعه از طریق فروشگاه های دولتی دنبال می شود. در آلمان قیمت آرد را آزاد می کند و بر رقابت در بازار آزاد نظارت می کند.