گزارش های Tabnak ، به نقل از ایمنی ، بازار جهانی نفت یکی از پیچیده ترین و حساس ترین بازارهای اقتصادی در جهان است که تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله عرضه و عرضه ، توسعه سیاسی و اقتصادی و فناوری های جدید قرار دارد. در همین حال ، سازمان صادرکنندگان بنزین (OPEC) به عنوان یک موسسه بین المللی تأثیرگذار نقش مهمی در مدیریت این بازار دارد. اوپک ، متشکل از پنج کشور عضو ، حدود یک سوم روغن تولید جهان را در اختیار دارد و در تلاش است تا تعادل عرضه و عرضه را حفظ کند و سهمیه تولید را برای اعضای خود تعریف می کند.
ظهور رقبای جدید ، مانند تولید کنندگان نفت شیل در ایالات متحده و افزایش فشار بین المللی برای کاهش انتشار کربن ، چالش های جدید اوپک را ایجاد کرده است. از طریق شکل گیری ائتلاف اوپک پلاس ، که شامل چهار عضو غیر عضو ، از جمله روسیه است ، سعی کرد تا نفوذ خود را گسترش داده و به یک شرکت کننده کلیدی تر در بازار جهانی انرژی تبدیل شود.
اوپک در ماه سپتامبر توسط پنج کشور کشور ایران ، عراق ، کویت ، عربستان سعودی و ونزوئلا تأسیس شد. هدف اصلی این سازمان مخالفت با تأثیر شرکتهای بزرگ نفتی غربی بود که کنترل زیادی بر منابع نفتی کشورهای تولیدی داشتند. در دهه های آینده ، تعداد اعضای اوپک افزایش یافته است و این سازمان به یکی از بازیگران اصلی بازار جهانی نفت تبدیل شده است.
یکی از مهمترین نقطه عطف تاریخ اوپک ، تحریم نفت سال بود که در طی آن کشورهای عضو تصمیم به متوقف کردن صادرات نفت به کشورهای اسرائیل گرفتند. این امر منجر به افزایش شدید قیمت نفت و تغییرات گسترده در اقتصاد جهانی شده است.
نقش اوپک در تنظیم بازار نفت جهان
2- ارائه و مدیریت عرضه
یکی از مهمترین وظایف اوپک ، مدیریت تحویل نفت برای حفظ تعادل بازار است. این سازمان با تعیین سهمیه تولید برای کشورهای عضو خود ، در تلاش است تا از اشباع یا عدم تحویل جلوگیری کند. به عنوان مثال:
-
در طول بحران مالی سال 2008 ، اوپک تصمیم گرفت تولید خود را برای تثبیت قیمت ها کاهش دهد.
-
همچنین ، در طی اپیدمی کویت -2 ، کاهش شدید تقاضا باعث شده است که اوپک پلاس تصمیم بگیرد که تولید تاریخی تولید را کاهش دهد.
قیمت گذاری
تصمیمات اوپک تأثیر مستقیمی بر قیمت جهانی نفت دارد. هرگونه تغییر در سهمیه تولید یا سیاست های سازمان می تواند منجر به نوسانات قابل توجهی در بازار شود.
همکاری با کشورهای غیر دبستانی (اوپک پلاس)
در سال 2 ، ائتلاف اوپک پلاس تشکیل شد که شامل چهار کشور غیر دبستانی از جمله روسیه بود. هدف اصلی ائتلاف گسترش همکاری برای مدیریت بهتر و مدیریت تقاضا بود. این همکاری به ویژه در طول بحران کویت -1 مؤثر بود.
چالش ها و قابلیت های اوپک
چالش ها:
رقابت با تولید کنندگان نفت شیل
ظهور فن آوری های جدید ، مانند استخراج نفت شیل ، ایالات متحده را به یکی از بزرگترین تولید کنندگان نفت در جهان تبدیل کرده است. این رقابت شدید برای اوپک ایجاد کرد.
فشار برای کاهش انتشار کربن
افزایش ترس در مورد تغییرات آب و هوا باعث شده است که بسیاری از کشورها روی استفاده از انرژی های تجدید پذیر تمرکز کنند. این می تواند تقاضای نفت را کاهش دهد.
2- اختلافات داخلی بین اعضا
تفاوت بین منافع بین کشورهای عضو گاهی منجر به اختلافاتی می شود که تصمیمات جمعی را دشوار می کند.
فرصت ها:
گسترش همکاری با کشورهای غیرمندی
ائتلاف اوپک به علاوه فرصتی برای افزایش تأثیر اوپک فراهم کرده است.
افزایش جستجو در برخی مناطق
علیرغم فشار بر انرژی تجدید پذیر ، تقاضا برای نفت هنوز در برخی از نقاط جهان مانند آسیا در حال افزایش است.
مدیریت بحران
توانایی اوپک در مدیریت بحران به عنوان کاهش تقاضای مرتبط با تقاضا مرتبط با تقاضا ، اهمیت سازمان را نشان می دهد.
آینده اوپک تا حد زیادی به توانایی آن در سازگاری با شرایط جدید بستگی دارد. ظهور انرژی تجدید پذیر و فشار بین المللی برای کاهش انتشار کربن می تواند نقش سنتی سازمان را کاهش دهد. اما نیازهای دنیای نفت منبع حیاتی انرژی خواهد بود. اگرچه رقابت با سایر تولید کنندگان مانند ایالات متحده ادامه دارد ، توانایی اوپک در ایجاد اتحادهای جدید مانند ائتلاف اوپک به علاوه ، می تواند نقش خود را تقویت کند.
اوپک در شش دهه گذشته توانسته است جایگاه ویژه ای در بازار نفت جهان پیدا کند. تصمیمات این سازمان نه تنها بر قیمت نفت بلکه بر اقتصاد جهانی نیز تأثیر داشته است. علی رغم چالش هایی به عنوان رقابت با تولید کنندگان جدید و فشار محیط زیست ، اوپک یکی از بازیگران اصلی انرژی است.
برای حفظ موقعیت خود ، سازمان باید بتواند با تغییرات سریع در دنیای انرژی سازگار شود و همکاری های بین المللی خود را گسترش دهد. آینده اوپک به توانایی آن در تأمین نیازهای متغیر جهان بستگی دارد.
