
روحالله کهنهوشنژاد، کارشناس انرژی درباره تأثیر تحلیف ترامپ بر فروش نفت ایران گفت: با توجه به تجربه دوره قبلی ریاستجمهوری دونالد ترامپ و اهداف اعلام شده وی برای دوره آینده، میتوان انتظار فشار قابل توجهی بر صادرات نفت و درآمد ایران داشت. بر این اساس انتظار میرود که کمپین فشار حداکثری تجدید شود و ترامپ این استراتژی را علیه ایران از سر بگیرد و با تشدید آن، فروش نفت ایران را محدود و در نتیجه درآمد کشور را کاهش دهد.
به گزارش تابناک به نقل از مهر؛ این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه تاثیر اعمال مجدد تحریم ها می تواند قابل توجه باشد، خاطرنشان کرد: صادرات ممکن است بین 750 هزار تا یک میلیون بشکه در روز کاهش یابد. صادرات فعلی ایران به طور متوسط حدود 1.6 میلیون بشکه در روز است که می تواند به زیر یک میلیون بشکه کاهش یابد.
وی ادامه داد: در دوره قبلی ریاست جمهوری ترامپ، درآمد صادرات نفت ایران در سال 2020 به 6.6 میلیارد دلار کاهش یافت. در مقابل، این درآمد در سال 2021 به 23.1 میلیارد دلار رسید. در دوره ریاست جمهوری بایدن که 250 درصد افزایش داشت.
کهنهوش نژاد افزود: ممکن است ترامپ در این دوره از تاکتیکهای سخت از جمله فشار بر چین بهعنوان بزرگترین خریدار نفت ایران، خریدها را کاهش داده، تحریمهای ثانویه شدیدی را بر بنادر چینی دریافتکننده نفت ایران اعمال کند و راهها را به روی آن ببندد. دور زدن تحریم ها
این کارشناس انرژی افزود: ترامپ می تواند اوپک پلاس را برای افزایش تولید برای مقابله با هر گونه افزایش قیمت نفت ناشی از کاهش عرضه ایران تحت فشار قرار دهد و در مذاکرات با چین از موضوع ایران به عنوان ابزار چانه زنی استفاده کند.
کهنهوش نژاد افزود: باید به خاطر داشت که بازار جهانی نفت و چشم انداز ژئوپلیتیکی از دوره اول ریاست جمهوری ترامپ تغییر کرده است. اثربخشی تحریمها ممکن است این بار متفاوت باشد زیرا ایران راههای پایدارتری برای فروش نفت خود ایجاد کرده است.
به گفته این کارشناس انرژی، ایران با استفاده از ترکیبی از سیاست های استراتژیک برای انطباق با شرایط و پویایی بازار توانسته است صادرات نفت خود را با وجود تحریم های سخت آمریکا افزایش دهد.
راهکارهایی برای مقابله با افزایش احتمالی تحریم نفتی
وی ادامه داد: برخی از عوامل کلیدی در این افزایش تمرکز بر چین است. در این راستا تمرکز ایران عمدتاً بر روی چین است که به بازار مهمی برای نفت این کشور تبدیل شده است. گزارش ها نشان می دهد که میزان نفت ارسالی ایران به چین از حدود 325 هزار بشکه در روز در سال 2020 بیش از سه برابر شده است. به حدود 1 میلیون بشکه در روز در سال 2023. و این روند را در سال 2024 حفظ می کند.
این کارشناس انرژی افزود: مورد بعدی استفاده از «ناوگان تاریک» و تاکتیک های فریبنده است. در این راستا، ایران ناوگان تاریکی از تانکرهای نفتی ایجاد کرده است که به صورت مخفیانه برای انتقال نفت کار می کنند. این تاکتیک ها شامل مواردی مانند انتقال از کشتی به کشتی در دریا برای مخفی کردن منشا نفت، استفاده از واسطه ها برای پنهان کردن منبع نفت و تغییر اسناد مبدأ محموله ها است. این تاکتیک ها به ایران اجازه می دهد تا به طور موثر تحریم ها را دور بزند و نفت خود را خارج از تحریم ها بفروشد.
کهنهوش نژاد افزود: قیمتهای تخفیفدار نکته بعدی است. در این راستا، ایران برای تشویق خریدارانی مانند چین، نفت خود را با تخفیف – تا 15 درصد زیر قیمت بازار – به فروش می رساند. این استراتژی قیمت گذاری، نفت خام ایران را با وجود ریسک های مرتبط با خرید نفت در شرایط تحریم، جذاب می کند. کاهش هزینه های تولید ایران که حدود 15 دلار در هر بشکه تخمین زده می شود، به این کشور اجازه می دهد حتی با کاهش قیمت ها نیز سودآور باقی بماند.
وی افزود: مشکل بعدی افزایش ظرفیت تولید است. ایران با وجود تحریم ها توانسته است تولید نفت خام خود را افزایش دهد. آمارها نشان می دهد که سطح تولید به طور قابل توجهی افزایش یافته است و برآوردها حاکی از تولید روزانه حدود 3.5 میلیون بشکه در روز است که بیش از اوج تحریم ها است. این افزایش ظرفیت تولید از حجم صادرات بالاتر حمایت کرد.
این کارشناس انرژی تصریح کرد: علاوه بر این با افزایش تقاضا برای نفت خام از سوی کشورهایی مانند چین و هند، چشم انداز انرژی در جهان تغییر کرده است که ممکن است اجازه ندهد تحریم های آمریکا با قاطعیت قبلی اعمال شود. این محیط به ایران اجازه می دهد تا با آزادی بیشتری عمل کند.
وی بیان کرد: در مجموع بر اساس نتایج انتخابات و تجربه صادرات نفت ایران در دوران تحریم، به نظر می رسد در حال اتخاذ راهکارهایی از جمله حفظ و گسترش نیروی دریایی تاریک، تمرکز بر چین به عنوان خریدار عمده، استفاده از روابط ژئوپلیتیکی، تنوع بخشی به مسیرهای صادراتی، بهبود تاکتیک ها برای دور زدن تحریم ها و سرمایه گذاری در زیرساخت های مقاوم در برابر تحریم ها برای کاهش اتکا به سیستم های بین المللی برای مقاومت در برابر فشارهای فروش نفت در دوران ریاست جمهوری جدید ترامپ می تواند مفید باشد.