بخش اشتغال غیررسمی بخشی از نیروی کار بدون پشتیبانی قانونی و بیمه ای است که نقش مهمی در ایجاد اشتغال ، درآمد و تولید ملی دارد.
گفته می شود که مشاغل غیررسمی در تعریف مشاغل بدون قرارداد رسمی اشتغال ، معمولاً با حداقل حقوق قانونی و بدون حمایت اجتماعی مانند تأمین اجتماعی و چتر قانون کار استخدام شده است.
سرکوب حقوق در صنایع ، مشاغل غیررسمی را گسترش داده است که باعث شده کارخانه ها و صنایع در کمبود نیروی کار واجد شرایط باشد.
در سالهای اخیر ، علیرغم تلاش برای جلوگیری از امضای قراردادهای سفید با کارگران و نیروهای کارگری و توزیع سه ماهه موقت و شش ماه قراردادهای موقت ، کارگران هنوز با قراردادهای کوتاه و سفید امضا کردند. این مشاغل اغلب در سمینارها و کلاسهای درس ، با کمتر از 5 نیروی کار یافت می شود و در کارگاه های آموزشی ، بیش از 5 نفر کمتر از الزامات قانون کار پیروی می کنند ، زیرا این سمینارها عمدتاً توسط بازرسان کار بررسی می شوند.
بخش دیگری از کارمندان غیررسمی مستقل است. آنها به دو بخش تقسیم می شوند: برخی از آنها دارای درآمد پایدار و بالایی هستند و ترجیح می دهند تحت پوشش بیمه قرار نگیرند ، اما بخش دیگر طیف بیشتری از چاه است که ممکن است کار رسمی وجود نداشته باشد.
در همین راستا ، معاون وزیر تعاونی ها ، کار و رفاه اجتماعی غلاماموسین محمد ، در مصاحبه ای با ایسنا ، گسترش مشاغل غیر رسمی در کشور را تأیید کرد: “در سالهای اخیر ، تمایل به مشاغل غیر رسمی افزایش یافته است و متأسفانه ما با عدم وجود کار ماهرانه با مشکل روبرو هستیم.”
وی گفت: “بسیاری از افراد به مشاغل غیررسمی می روند ، زیرا حقوق رسمی و بیمه هزینه های زندگی را تأمین نمی کند. بیشتر مشاغل غیررسمی مربوط به مشاغل غیر صنعتی و غیر صنعتی در مناطق پایتخت به عنوان تهران است.”
معاون وزیر کار معتقد است که پرداخت حقوق در صنایع کوچک تمایل نیروی کار را به کار در صنایع تبدیل کرده و مستعد مشاغل غیررسمی است ، بنابراین خواهیم دید که بسیاری از مراکز صنعتی در آینده نزدیک با مشکل تأمین نیروی کار روبرو هستند و با جدی و بنیادی روبرو هستند.
به گفته محمد ، برای جلوگیری از گسترش مشاغل غیررسمی ، حقوق در صنایع باید متفاوت کنترل شود.
در حال حاضر ، برخی از مشاغل ، مسافران و کیف ها مشاغل غیررسمی محسوب می شوند. در این مشاغل ، افراد کمتر از حقوق قانونی بدون کار رسمی و یک قرارداد بیمه کار می کنند.
وی به یکی از مشکلات کارفرمایان در شرایط فعلی به عنوان کمبود نیروی کار واجد شرایط اشاره کرد و گفت: “همه کشورها در جهان با آن روبرو هستند ، اما در ایران به دلیل عدم تعادل بین تقاضا و تقاضا در بازار ، تغییرات سریع در بازار ، اقتصادی و معیشت و مشکلات اجتماعی ، کمبود نیروی کار واجد شرایط
در حال حاضر ، بخشی از شرکت های داخلی ، جاده و چمدان ها مشاغل غیررسمی و کارشناسان در شکاف درآمدی ، صدور مجوز BORC ، فرار مالیاتی ، افزایش عرضه نیروی کار و گسترش مهاجرت در کلان شهرها در ایجاد اقتصادهای غیررسمی و گسترش مشاغل غیررسمی هستند.
براساس دفتر سرشماری ایران ، در مجموع 5 میلیون نفر در این کشور ، 5 ٪ از بازار اشتغال این کشور غیررسمی است.
پیش از این ، معاون وزیر کار اعلام کرد که قصد دارد شرایط کار بازار کار را بهبود بخشد و گفت: “وزارت کار به دنبال بهبود شرایط بازار برای کاهش سهم غیررسمی بازار کار است.”
خوب ، برای گفتن ؛ شکل گیری یک اقتصاد غیررسمی تأثیر منفی و مضر بر اقتصاد کشور دارد. از آنجا که این نوع اقتصاد در حال از دست دادن منابع است ، تزریق شوک منفی به اقتصاد و گسترش مشاغل جعلی و غیرمولد. مشاغل غیررسمی یکی از مشاغلی است که در آن افراد بدون یک قرارداد رسمی کار و پشتیبانی اجتماعی و بیمه ، کمتر از حقوق قانونی کار می کنند.
