
صادرات سیمان به کشورهای منطقه به ویژه افغانستان در شرایطی صورت می گیرد که گاه سود آن با قیمت سوخت کارخانه ها همخوانی ندارد. به طوری که قیمت سیمان و کلینکر صادراتی 30 دلار به فروش می رسد. اما در هیچ کجای دنیا قیمت سیمان 30 دلار نیست. بنابراین قیمت فعلی صادراتی با قیمت سوخت بر اساس قیمت بین المللی همخوانی ندارد و این مشکل نتیجه ای جز خروج ارز از کشور به جز ورود ارز ندارد.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، چند سالی است که صنعت سیمان به دلیل رکود مصرف در بازار داخلی وضعیت خوبی ندارد و تولیدکنندگان ریشه این محصول را می برند و با قیمت پایین به کشورهای همسایه صادر می کنند. بنابراین حتی هزینه های تولید و حتی هزینه سوخت کارخانه ها را نیز پوشش نمی دهد. این مشکل به دلیل رقابت منفی تولیدکنندگان داخلی بین خود است که در نهایت به چشم تولیدکننده ختم می شود.
آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران درباره قیمت ارزان صادراتی سیمان درخشان گفت: هزینه صادرات سیمان به افغانستان حتی به اندازه گازوئیل حمل سیمان نیست و در این شرایط افغانستان از همین سیمان مجانی برای سدسازی روی رودخانه هایی که به ایران می آید استفاده می کند!
نجفی افزود: سیمانی که قیمت صادراتی آن 30 دلار است، برای هر تریلر باید حداقل 90 دلار هزینه حمل و نقل آن را پرداخت کنیم که به صرفه نیست. بنابراین باید کالاهایی را صادر کنیم که ارزش حمل و نقل را داشته باشد.
وی تاکید کرد: سیمان از جمله کالاهایی است که مصرف انرژی آن برای تولید بسیار بالاست و در شرایط فعلی حتی برای تولید داخل هم به صرفه نیست چه برسد به اینکه بخواهیم آن را صادر کنیم.
یکی از اعضای کمیته انرژی اتاق بازرگانی ایران گفت: قیمت سیمان مرزی دوغارون 33 دلار در هر تن است که نسبت به هزینه حمل آن که 90 دلار است، تولید آن نه تنها سودی ندارد، بلکه با ضرر هم همراه است. واقعیت هزینه حامل ها انرژی را تامین نمی کند، اما ما حاضریم آن را با این قیمت ارزان در اختیار افغانستان قرار دهیم که ضرر برای کشور است.

نجفی تصریح کرد: با بررسی 3 هزار و 416 اظهارنامه صادراتی کالاهای 40 دلاری و کمتر و برآورد هزینه سوخت برای جابجایی هر تن محموله 100 کیلومتری به نتایج باورنکردنی و آمار تکان دهنده ای می رسیم. بنابراین میانگین ارزش کالاهای صادراتی ایران به 22 دلار در هر تن می رسد و در کامیون های قدیمی (55 لیتری) و کامیون های جدید (40 لیتری) در هر 100 کیلومتر می سوزند. یعنی در هر هزار کیلومتر 475 لیتر گازوئیل مصرف می شود.
وی ادامه داد: استراتژی قیمت گذاری کالاهای صادراتی باید مقرون به صرفه باشد. متوسط قیمت کالاهای صادراتی ۲۲ دلار و هزینه حمل ۵ دلار در هر تن است که اصلا منطقی نیست. بنابراین دولت باید سیاست محاسبات واقعی را در نظر بگیرد و اجازه صادرات کالاهایی را بدهد که صرفه اقتصادی برای صادرات دارند.
به گزارش تابناک، به نظر می رسد با توجه به رکود صنعت ساختمان در سال های اخیر، مصرف سیمان در کشور کاهش یافته است. البته انجمن سیمان با در نظر گرفتن سقف تولید این موضوع را مدیریت می کند تا قیمت پایین نیاید اما در حوزه صادرات چنین محدودیتی وجود ندارد. متأسفانه با سیاستهای خودت، جدا از اینکه انرژی زیادی در تولید سیمان هدر میرود، در شرایط کم انرژی نیز هدر میرود. حتی ارز خوبی برای کشور ایجاد نمی کند و نیازهای اولیه کارخانه ها را تامین نمی کند.