در شرایطی که هزینه ها سر به فلک کشیده و قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته است، وام مسکن که زمانی برای بسیاری کلید مسکن بود، اکنون به ابزاری گران قیمت و ناکارآمد تبدیل شده است. در عین حال گرفتن این وام چالشی پیچیده و طاقت فرسا محسوب می شود.
گزارش کردن خدمات اقتصادی تابشیآخرین گزارش رسمی بانک مرکزی از بازار مسکن مربوط به مرداد ماه امسال است که میانگین قیمت هر مترمربع خانه در تهران به 88 میلیون و 500 هزار تومان رسید. امروز این قیمت ها افزایش یافته است اما بانک مرکزی ترجیح داده آمار جدیدی را منتشر نکند.
در شرایطی که خرید خانه به یک آرزوی دور تبدیل شده است، زوج های تهرانی تا سقف وام 960 میلیون تومانی سال گذشته تایید شد، امیدوار هستند. اما آیا این رقم در برابر تورم سرسام آور و افزایش قیمت مسکن قابل توجه است؟
بهای سنگینی برای امید کاذب
برای دریافت این وام، زوجین باید 1920 اوراق قرضه تحت پوشش خریداری کنند. قیمت هر کاغذ در حال حاضر به 115 هزار تومان رسیده است یعنی قبل از گرفتن وام باید حدود 220 میلیون و 800 هزار تومان برای خرید این اوراق پرداخت شود. یعنی مبلغی که به قدرت خرید زوج ها برای خرید خانه اضافه می شود کمتر از ۷۴۰ میلیون تومان است.
کمک هایی که فقط افراد با درآمد بالا می توانند از عهده آن برآیند
داستان به اینجا ختم نمی شود. اقساط ماهانه وام 960 میلیون تومانی (به روش ساده) حدود 19 میلیون و 300 هزار تومان است. با نرخ سود 22.5 درصد و بازپرداخت 12 ساله، کل پرداختی بالغ بر 2.78 میلیارد تومان است. یعنی زوج ها باید 1.8 میلیارد تومان سود بدهند!
سوالی که پاسخی ندارد
حال این سوال پیش می آید که کدام خانواده معمولی با درآمد متوسط و هزینه های سنگین زندگی توان پرداخت چنین اقساط را دارد؟ اگر این وام در اختیار قشر متوسط جامعه نیست، دقیقا برای چه کسانی است؟
سیاست ناکارآمد در قلب بحران؟
وام مسکن اگرچه می تواند مرهمی بر زخم عمیق بی خانمان ها باشد، به درمانی گران قیمت و ناکارآمد تبدیل شده است. در شرایطی که تورم افسارگسیخته هر روز دستیابی به مسکن را سخت‌تر می‌کند، سیاست‌های بانکی و مالی به جای تسهیل امور، بار اضافی را بر دوش مردم وارد می‌کنند.
شاید وقت آن رسیده است که بانک مرکزی و هیات پول و اعتبار به جای ارائه اعداد و ارقام چشمگیر، اصلاح جدی سیاست های اقتصادی را در نظر بگیرند.
