شرکت نفت ستاره خلیج فارس با عملکرد ضعیف اقتصادی خود در نیمه اول سال جاری، ناکارآمدی مدیریت در آن شرکت را مورد توجه قرار داده است.
گزارش کردن خدمات اقتصادی تابشیشرکت نفت ستاره خلیج فارس که سهامداران آن زیرا شرکت های تاپیکو دارای اهداف سرمایه گذاری و پالایش و پخش ملی فرآورده های نفتی هستنددر نیمه اول سال جاری با کاهش شدید سودآوری مواجه شد.
کاهش قابل توجه سودآوری
سود خالص این شرکت از بیش از 12 هزار و 500 میلیارد تومان در نیمه اول سال گذشته به تنها 876 میلیارد تومان کاهش یافته است. این کاهش قابل توجه 93 درصدیبیانگر بحران جدی در فرآیندهای مدیریتی و برنامه ریزی اقتصادی است.
در این میان سود هر سهم از 760 ریال به 53 ریال کاهش یافت که نگرانی جدی سهامداران را به همراه داشت. علاوه بر این کاهش 12 هزار میلیارد تومانی سود انباشته چشم انداز آینده این شرکت را به میزان قابل توجهی تیره کرد.
نگرانی از افزایش بدهی های غیرجاری
با نگاهی به صورت های مالی شش ماهه مشخص می شود که بدهی های غیرجاری این شرکت بالغ بر 111 هزار میلیارد تومان است رسید از این مبلغ بیش از 109 هزار میلیارد تومان مربوط به تسهیلات مالی است که فشار مالی شدیدی به شرکت وارد کرده است. این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل 16 درصد افزایش داشته و موید ضعف مدیریت منابع مالی است.
درآمد حاصل از فروش بنزین
در حالی که شرکت از فروش داخلی بنزین در شش ماهه نخست امسال بیش از 169 هزار میلیارد تومان درآمد داشته و نسبت به مدت مشابه سال قبل 52 درصد رشد را به ثبت رسانده است. در این مدت هیچ درآمدی از صادرات بنزین گزارش نشده است. این در حالی است این شرکت در نیمه اول سال گذشته 121 میلیارد تومان از محل صادرات بنزین درآمد داشته است. این بخش وابستگی شرکت به تقاضای داخلی را نشان می دهد.
همانطور که ذکر شد، درآمد عملیاتی شرکت از فروش داخلی بنزین به 169 هزار میلیارد تومان رسید که این میزان تنها 8 هزار و 62 میلیارد تومان سود ناخالص به همراه داشت که نسبت به 13 هزار و 905 میلیارد تومان در مدت مشابه سال گذشته کاهش چشمگیری داشته است. نسبت سود ناخالص به درآمد نیز از 11.9 درصد به 4.07 درصد کاهش یافت که نشان دهنده ضعف در کنترل هزینه و بهینه سازی عملیات است.
گزارش کردن درخشان; عملکرد ضعیف شرکت نفت ستاره خلیج فارس در شش ماهه نخست سال جاری چشم انداز نگران کننده ای را برای مشکلات مدیریتی و ساختاری این شرکت ارائه می کند. کاهش شدید سودآوری و افزایش بدهی ها بیانگر نیاز به اصلاحات در مدیریت این شرکت است.
نهادهای نظارتی و سهامداران عمده وارد عمل شده و سیاست های مدیریتی این شرکت نفتی را مورد بازنگری قرار داده و راهبردهای جدیدی را تدوین کنند. بهینه سازی مدیریت هزینه می تواند نقش کلیدی در بازگشت این شرکت به مسیر رشد و پایداری داشته باشد.
