پنج روز پس از برکناری ناصر ناصر همتایی از وزارت امور اقتصادی و دارایی ، دولت پزشکی ، وزیر اقتصاد پیشنهادی ، هنوز در مجلس معرفی نشده است. اگرچه روند بررسی گزینه ها ادامه دارد ، شایعه ای وجود دارد که آن را بر روی دو نفر اصلی متمرکز می کند.
گزارش خدمات اقتصادی Tabnak ؛ در آخرین روز آگوست سال گذشته ، همه وزرای دولت پیشنهادی از پارلمان رای دادند. اما کمتر مردم تصور می کردند که تنها چند ماه بعد ، وزارت اقتصاد بدون وزیر اداره می شود. اکنون با آغاز ماه دوم سال جدید ، در حالی که دولت سه ماه فرصت دارد تا وزیر پیشنهادی را تعیین کند ، این بحث با جدی تر دنبال می شود.
مادان -متولد شده یا جایزه؟
در ابتدا ، نام علی طیبنی ، وزیر اقتصاد دولت روحانی ، به عنوان گزینه اصلی معرفی شد. اما چند روز بعد ، بستگان وی اعلام کردند که طیبنا تمایل به حضور در دفتر ندارد. بدیهی است که این شرایط مطرح شده است که توسط دولت پذیرفته نشده است.
به دنبال این گزینه سه نام دیگر از دیگران است. طرف علی مادانی دایدا ، Hamid Bazaar و شمس الدین حسینی ، رئیس کمیته اقتصادی پارلمان. اکنون به نظر می رسد که رقابت بین دو گزینه اول ، مادانی و جایزه به آخرین مرحله رسیده است. لحظه قابل توجه تفاوت اصلی در نظرات این دو گزینه است.
مادانی ، استاد دانشگاه شریف و رئیس فعلی دانشکده مدیریت و اقتصاد ، مدافع اقتصاد آزاد ، یک بخش خصوصی واقعی و کاهش مداخله دولتی در اقتصاد است.
قبل ، این جایزه که معاون رئیس جمهور نظارت اقتصادی و نظارت بر معاون اول رئیس جمهور در سیزدهم و چهارده دولت را در اختیار دارد ، یک رویکرد مبتنی بر دولت مبتنی بر نقش مستقیم دولت در حل مشکلات اقتصادی دارد.
هر دو نفر حدود پنج سال پیش دکترای اقتصاد دریافت کردند. مادانی از دانشگاه شیکاگو و جایزه از دانشگاه تهران خبر داداما تضاد آشکار بین این دو رویکرد بسیاری از آنها را شگفت زده کرد که چگونه هر دو همزمان با آخرین گزینه های دفتر رئیس جمهور!
شایعات Tabnak حاکی از آن است که معاون اول رئیس جمهور محمد رضا آرف این دو گزینه را به رئیس جمهور پیشنهاد داده است. اما این پیشنهاد ، با دو نگاه کاملاً متفاوت ، این سؤال را مطرح کرد آیا دولت استراتژی اقتصاد روشنی دارد؟ آیا می تواند بدون قطب نما خاص به وسط بحران اقتصادی حرکت کند؟
خوب ، غیرممکن یا ممکن؟
Hossene Vaymonds ، رئیس سابق اتاق بازرگانی ایران ، در پاسخ به توسعه گفت: انتخاب دو نفر با دیدگاه های کاملاً بحث برانگیز به عنوان فرصت های نهایی وزارت اقتصاد ، در صورت صحت ، نقص بزرگی در مدیریت پزشکی نشان می دهد: عدم وجود یک استراتژی اقتصادی روشن. یکی به نقش جسورانه دولت در حل مشکلات اقتصادی اعتقاد دارد و دیگری به نفع بازار آزاد و حداقل مداخله دولتی است. این تضاد فکری در تیم اقتصادی دولت نیز نشان دهنده سردرگمی عمیق است. به نظر می رسد که دولت نمی داند وزارت اقتصاد به عنوان قلب سیاست های مالی و کلان چه چیزی را انتظار دارد. چنین عدم اطمینان برای ایران فاجعه بار است ، که دارای چالش هایی مانند تحریم ها ، تورم و مشکلات ساختاری است.
سلاح ها معتقدند که این خجالت سیاست را نقض می کند و مردم و سرمایه گذاران را محروم می کند. تجربه کشورهای موفق نشان می دهد که پیشرفت اقتصادی نیاز به اجماع برای جهت گیری خاص بین نهادها دارد ، چیزی که در دولت فعلی قابل مشاهده نیست. چگونه فرد می تواند انتظار داشته باشد که مشکلات پیچیده اقتصاد ایران را حل کند ، حتی اگر دولت حتی در هنگام انتخاب وزیر اقتصاد به یک چارچوب فکری یکپارچه نرسیده باشد؟ این نشانه نافرمانی و عدم فرماندهی اقتصادی است. بیشترین ، دولت پزشکی ، مانند کشتی ای است که در یک دریا طوفانی و بدون قطب نما حرکت می کند. در این وضعیت حساس ، این سردرگمی نه تنها فرصت هایی برای بهبود زباله ها بلکه می تواند بحران های موجود را عمیق تر کند. دولت ، که ادعا می کند دگرگون شده است ، باید مسیر اقتصاد را با یک انتخاب تعیین کننده و موافق روشن کند ، نه اینکه ابهام و ناامیدی از این دوگانگی بگذارد.
