در آغاز ماه ژوئن ، صورتحساب برق چهره جدیدی می گیرد. شخصی که برای قله ها خیلی خوشایند نیست. اگرچه حتی وقتی دما بالا می رود و کاهش منابع آب ، صنعت برق یک سیاست تعرفه جدید ، معادله مصرف و معادله پرداخت را تغییر داده است.
هدف از این خط مشی مجازات کاربران عادی نیست ، بلکه هدف قرار دادن مشترکانی است که خارج از مدل مشخص شده مصرف می کنند. مدلی که در مناطق عادی کشور برای ماههای 2 کیلووات ساعت و در یک گرم 2 کیلووات ساعت تعیین شده است.
در این ساختار جدید ، مصرف بیشتر ، تعرفه بیشتر می شود. بر این اساس ، کسانی که پنج برابر بزرگتر از مدل برق مصرف می کنند ، حدود دو و نیم هزار تومانی با آنها روبرو می شوند. البته این رقم تنها نیمی از مشترکان است. در مقابل ، بیش از 5 ٪ از مشترکان در محدوده برق مصرف می کنند که هنوز از یارانه های برق بهره مند می شوند و حدود 1 تا 5000 دلار در ماه هزینه دارند.
همراه با سیاست های تعیین کننده ، مشوق هایی وجود دارد. مشترکانی که دامنه مدل را مصرف می کنند ، تنها 2 ٪ از هزینه های واقعی تولید برق را پرداخت می کنند. حتی برای برخی از گروه های خاص ، مانند مشترکان تحت پوشش آژانس های تعمیر و نگهداری ، در صورت رعایت مدل ، قیمت برق صفر است.
در چنین شرایطی ، کارکنان بر لزوم شرکت در مدیریت مصرف تأکید می کنند. به گفته آنها ، فراتر از توسعه زیرساخت های تولید ، شرکت عمومی با برنامه های پس انداز می تواند نقش تعیین کننده ای در عبور از بحران تابستانی داشته باشد. بحرانی که به طور فزاینده ای پیچیده تر از افزایش سالانه تقاضا و افزودن سالانه یک میلیون مشترک جدید است.
به نظر می رسد که مسیر آینده صنعت برق نه تنها از نیروگاه ها ، بلکه از طریق خانه هایی که نور اضافی را نیز محروم می کنند.
