در سالهای اخیر ، صنعت پتروشیمی نه تنها ستون فقرات صادرات ایران بوده است ، بلکه یکی از معدود مناطقی نیست که همچنان در میان تحریم ها از این کشور قدردانی می کند.
گزارش خدمات اقتصادی Tabnak ؛ طبق آمار رسمی گمرک ، صادرات محصولات پتروشیمی سال گذشته ، با عبور از حد 2 میلیون تن ، ارزش تقریبی 5 میلیارد دلار را ثبت کرد. رقمی که در مقایسه با سال 5 ٪ افزایش یافته است.
اما این اعداد درخشان دیگری دارند. فعالان صنعتی بارها و بارها هشدار داده اند که با توجه به تحریم های سنگین روند توسعه زیرساخت ها ، نوسازی تجهیزات و انتقال به تولید محصولات با ارزش بالا کند است. عدم دسترسی به فناوری و محدودیت در بازارهای هدف جهانی ، بسیاری از مجتمع های پتروشیمی را از قابلیت های واقعی آنها دور کرده است.
اکنون ، با خبر احتمال توافق جدید بین ایران و ایالات متحده و حذف تحریم ها ، چشم انداز جدیدی برای صنعت استراتژیک افتتاح شد. اگر تحریم ها وجود داشته باشد ، صنعت پتروشیمی نه تنها می تواند مسیر صادرات خود را گسترش دهد ، بلکه با جذب سرمایه گذاری خارجی ، انتقال فناوری و توسعه محصولات پیشرفته ، به یک لحظه تعیین کننده در اقتصاد ایران نیز تبدیل می شود.
نگاهی به مجموعه های فعال در این زمینه نشان می دهد که ظرفیت جهش تولید و صادرات به این بخش کاملاً در دسترس است. شرکت هایی مانند Bandar I دارای پتروشیمی ، شهید Tondgyan ، Pardis ، Voles و Parsian هستند که توسط غول هایی مانند خلیج خلیج فارس از هلدینگ پتروشیمی اداره می شوند ، آماده هستند تا در فضای پس از سانکت ، شرکت کنندگان منطقه ای و حتی جهانی شوند. البته اگر توسعه و پشتیبانی سیاسی لازم از دولت و نهادهای اقتصادی لازم باشد.
در شرایط فعلی ، محصولات پتروشیمی ایرانی به کشورهای مختلف آسیایی و اروپایی صادر می شود ، اما تاریخ این است که این محصولات به کالاهای بسیار با ارزش اضافه شده در مرزها تبدیل می شوند و گاهی به ایران باز می گردند. این چرخه نقص تنها با سرمایه گذاری در خطوط پیشرفته تولید و توسعه ارزش زنجیره ای در کشور تغییر می کند.
پس از -Sanctuary یک فرصت تاریخی است. اگر ایران بتواند صنعت پتروشیمی را در محیط بین المللی جدید ، با برنامه ریزی هوشمند و جذب سرمایه گذاری هدفمند ، بهبود بخشد ، مسیر تبدیل شدن به یکی از بازیگران اصلی بازار جهانی پتروشیمی ، نه یک رویا ، واقعیت.
تحریم ها ، وزن های مربوط به توسعه صنعت پتروشیمی ایران
دکتر جواد هیران ، مدیر بخش مطالعات خلیج فارس موسسه تحقیقات استراتژیک در خاورمیانه خیش توافق نامه ایالات متحده ، به ویژه اگر در قالب چنین تأمل یا توافق باشد ، می تواند تأثیر عمده و چند جانبه ای بر صنعت پتروشیمی ایران داشته باشد. مجازات های بانکی ، بیمه و حمل و نقل ، صادرات محصولات پتروشیمی را دشوار می کندS احتمالاً این توافق نامه محدودیت صادرات محصولات پتروشیمی را کاهش می دهد. در روند بعدی ، ایران می تواند به بازارهای بین المللی بیشتری (به ویژه در اروپا و آسیای شرقی) دسترسی داشته باشد ، بنابراین این امکان را فراهم می کند. محصولات پتروشیمی خود را با قیمت بهتر و رقابتی تر بفروشید.
وی تأکید کرد که این توافق نامه می تواند اعتماد و ثبات بیشتری را برای سرمایه گذاران خارجی فراهم کند ، و افزود که شرکت های خارجی مانند Total ، BASF و سایر شرکت های آسیایی می توانند با ایران برای سرمایه گذاری یا همکاری با ایران مذاکره کنند.
به گفته هیران ، یکی از میوه های اصلی توافق ایران و از بین بردن حریم خصوصی است. انتقال دانش و فناوری فنی جهانی (مجوزهای جدید) به کشور من
مکمل طرح های نیمه کاره ، میوه بعدی
مدیر بخش مطالعات خلیج فارس انستیتوی تحقیقات استراتژیک در خاورمیانه ، توسعه زیرساخت ها و پروژه های نیمه تمام شده در صنعت پتروشیمی وی نتیجه گیری دیگری از توافق نامه ایران -آمریکایی را شرح داد و توضیح داد: با انتشار منابع ارزی و جذب سرمایه ، پروژه های پتروشیمی نیمه با دامنه در مناطق ویژه اقتصادی مانند مهوشاچر و آسالو به پایان می رسد. این باعث افزایش ظرفیت تولید داخلی ، زنجیره ارزش بهبود یافته و محصولات با ارزش بالاتر می شود.
او گفت: “ج” کاهش تحویل ، بیمه و همچنین امکان وارد کردن تجهیزات با کیفیت و معقول ، کاهش هزینه های تولید و رقابت جهانی محصولات پتروشیمی ایرانی در حال افزایش است. با این حال ، افزایش صادرات پتروشیمی ایرانی می تواند بر تراز عرضه و عرضه در بازار جهانی تأثیر بگذارد ، به ویژه در بازارهایی که به واردات بستگی دارند (مانند هند و چین).
به گفته هیران ، توافق نامه ایالات متحده -ایران ، در صورت اعمال ، می تواند صنعت پتروشیمی را به سمت رشد و توسعه پایدار از محدود و فشار سوق دهد. البته آگاهی از این آثار بستگی به نوع و جزئیات توافق ، دوام آن و نحوه تحقق تعهدات دارد.
