اگر به 24 اردیبهشت سال گذشته برگردیم، سخنان عاجل رئیس کل بانک مرکزی خطاب به بانک های غیر فعالی که قرار بود تا شهریور 1402 اصلاح شوند را می خوانیم، اما حالا روایت دیگری از فرزین شنیده می شود که شایسته است. از انعکاس
گزارش کردن خدمات اقتصادی تابشیدر سال های اخیر در غیاب نظارت و سیاست های موثر بانک مرکزی و وزارت اقتصاد، شاهد افزایش بانک های زیان ده و غیر فعال در شبکه بانکی کشور بوده ایم. بانک هایی که برای بقای خود به بانک مرکزی وابسته بودند و از آن بانک وام های زیادی می گرفتند و بانک مرکزی با چاپ پول و افزایش پایه پولی و افزایش نقدینگی نیازهای آنها را تامین می کرد. روندی که در نهایت منجر به کاهش ارزش ریال و افزایش تورم و کاهش چشمگیر قدرت خرید مردم به ویژه دهک های پایین جامعه شد.
به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان و اساتید اقتصادی و بانکی بر لزوم اصلاح رویه این گونه بانک ها توسط سیاست گذار پولی تاکید کرده اند. به گونه ای که پاسخ شخص اول بانک مرکزی به این درخواست، ج در ابتدای سال گذشته تاکید کرد: بانک های غیر فعال شش ماه فرصت دارند برای حل این مشکل که تاثیر نامطلوبی بر شاخص های کلان اقتصادی دارد. فرزین در آن زمان معتقد بود: حجم اضافه برداشت برخی از بانک ها از بانک مرکزی به طور قطع قابل قبول نیست و بانک هایی که در این زمینه الزامات را رعایت نکنند قطعاً مشمول ضوابط و تشریفات تعیین تکلیف خواهند شد.
سخنانی که در نگاه اول نشان از عزم جدی مقام عالی بانکی برای حذف جدول بانک های غیرفعال و زیان ده از شبکه بانکی کشور داشت اما اکنون با گذشت یک سال و نیم از این اظهارات، شاهد کناره گیری رئیس کل بانک مرکزی از سمت های قبلی خود هستیم.
راسته فرزین در میرداماد
فرزین رئیس کل بانک مرکزی وی چند روز پیش در همایشی با حضور رئیس شورای اسلامی و وزیر اقتصاد گفت: تحلیل ما این است که به جز چند بانک خصوصی که مشکلاتشان زیاد شده و یک برنامه اصلاحی دو تا سه ساله نسبت کفایت سرمایه 8 درصد برای آنها تدوین شده است و مابقی بانک های خصوصی را نیز به آن خواهیم رساند. فرزین تاکید کرد: این دو بانک در یک دوره 5 ساله به کفایت سرمایه 8 درصد می رسد اگر نرسند باید منحل شوند.
بنابراین رئیس کل بانک مرکزی که سال گذشته مهلت شش ماهه برای اصلاح بانک‌های زیان‌ده و زیان‌ده می‌گفت، حالا در یک پیچ عجیب دو تا سه سال به بانک‌های زیان‌ده فرصت داده تا شاید برای هر دو اصلاح شوند. بانک‌هایی که در وضعیت زیان‌آورتری قرار دارند، او هم ترجیح داده است پنج سال دیگر فرصت دهد و این دو بانک زیان‌ده به فعالیت خود ادامه دهند تا در صورت ادامه زیان، منحل شوند!
بر اساس سیاست های بانک مرکزی فرزین، مماشات چندین ساله با بانک های ورشکسته و زیان ده در دولت چهاردهم اقدامی است که می تواند منجر به تداوم چاپ پول و استقراض بانک مرکزی و بازار بین بانکی و در نهایت فشار از چنین رویه ای شود. به جیب مردم می رسد و تورم را افزایش می دهد.
این امر به این دلیل است که در سال‌های اخیر بسیاری از بانک‌های زیان‌ده و نامتعادل به دنبال کسب‌وکار بوده و با سیاست‌های پول‌آفرینی وارد بازارهایی مانند ارز، املاک و برج‌سازی شده‌اند و اکنون زیان و عدم تعادل در صورت‌های مالی بر دوش آنهاست. از سیستم بانکی بانک هایی که هر سال پاداش های نجومی و امتیازات هیئت مدیره را تأیید می کنند و اکنون احساس راحتی می کنند که حداقل تا دو سال دیگر منحل نمی شوند. گزینه ای که برای دو بانک بازنده دیگر به پنج سال تمدید شده است. شاهکاری در ساختمان شیشه ای میرداماد که مردم آن را با کاهش ارزش ریال در جیب می پردازند.
