ایگور سچین، مدیرعامل روسنفت، در هفدهمین کنفرانس اقتصادی اوراسیا در ورونا که در راس‌الخیمه، امارات متحده عربی برگزار شد، در روز پنجشنبه 15 دسامبر سخنرانی کرد و در آن سخنرانی گزارشی در رد برخی ادعاهای مرتبط با انرژی سبز ارائه کرد. سچین همچنین پیش بینی کرد که تقاضا برای سوخت های فسیلی افزایش خواهد یافت.
ایگور سچین طی سخنرانی با عنوان “وداع با توهمات. انرژی جهانی در دام توسیدید ارائه شده، اشاره کرد که سیستم انرژی مدرن کاملاً به سوخت های فسیلی وابسته است و این نوع سوخت در حال حاضر بیش از 80 درصد از کل انرژی اولیه مصرف شده در سراسر جهان را تشکیل می دهد.
به گفته وی، نفت، گاز و زغال سنگ برای زندگی انسان مدرن و جامعه ضروری است زیرا سوخت های فسیلی به راحتی قابل حمل هستند. سچین با ذکر مثالی گفت: «مقدار انرژی که می‌توان با کمتر از یک دلار در مسافت 1000 مایلی برای نفت خط لوله تا 4.4 مگاوات ساعت و برای گاز خط لوله تا 1.2 مگاوات ساعت و برای هیدروژن منتقل کرد. این رقم تنها 0.2 مگاوات ساعت خواهد بود.
مدیرعامل شرکت روسنفت گفت: «تحقیق دانشمند بزرگ روسی پیوتر لئونیدوویچ کاپیتسا که توسط کارشناسان مک کینزی و دانشمندان برجسته دانشگاه‌های معتبر غربی گسترش یافته و تأیید شده است، نشان می‌دهد که سوخت‌های فسیلی دارای جریان انرژی با چگالی بالا نیز هستند». بر اساس این شاخص، گازوئیل تقریبا 30 برابر بهتر از هیدروژن و گاز 270 برابر بهتر از انرژی باد و خورشید است.
به گفته سچین، اوج تقاضا برای سوخت های فسیلی هنوز محقق نشده است. برای رساندن سطح زندگی جمعیت کشورهای در حال توسعه به حداقل نصف جمعیت یک میلیاردی جهان، نیاز است که تولید نفت در آینده تقریباً دو برابر شود. بانک سرمایه گذاری جی پی مورگان انتظار دارد که تا سال 2035 تقاضای جهانی نفت تقریباً 6 میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت. این افزایش به دلیل افزایش سطح مصرف در هند و سایر کشورها است.
وی افزود: نفت بیش از 30 درصد از مصرف جهانی انرژی، زغال سنگ 25 درصد و گاز 22 درصد را تشکیل می دهد و به نظر می رسد که ما هنوز با اوج تقاضا برای سوخت های فسیلی فاصله داریم.
وی تاکید کرد: امروز با توجه به تاثیر بسیار زیاد عامل انسانی بر اقلیم، از ما خواسته می شود که فورا سوخت های فسیلی را کنار بگذاریم. در همین حال، آخرین عصر یخبندان که به عصر یخبندان کوچک نیز معروف است، کمتر از 200 سال پیش به پایان رسید و دوره گرمایش کنونی بخشی از چرخه طبیعی زمین است.
سچین گفت در عین حال، ایالات متحده به شدت برای برنامه انتقال انرژی لابی می کند که مانع تحریمی قوی برای 88 درصد از جمعیت جهان ایجاد کرده است. ایالات متحده از موقعیت خود به عنوان یک هژمون جهانی نهایت استفاده را می کند و شرایط ویژه ای را برای اقتصاد خود ایجاد می کند که برای سایر فعالان بازار از جمله متحدان آمریکا هزینه ایجاد می کند.
سچین می گوید: «توسیدید، مورخ یونان باستان، در اثر خود «تاریخ جنگ پلوپونز» دامی کلاسیک را توصیف می کند که بر اساس آن ترس هژمون از ظهور مراکز قدرت جهانی بدیل ناگزیر به جنگ با آنها می شود. منجر به
وی ادامه داد: آمریکا قبلاً از دست دادن رهبری در علم، فناوری، صنعت و مالی متحمل شده است که تصور آن از 20 تا 30 سال پیش دشوار بود.
به گفته وی، امروزه بیش از 70 درصد ظرفیت تولید جهانی تجهیزات انرژی جایگزین در چین قرار دارد نه در ایالات متحده.
سچین توضیح داد: برای دستیابی به این اهداف تعیین شده تا سال 2050، ظرفیت تولید برق با ردپای کربن کم باید 10 برابر افزایش یابد و به 35 تراوات برسد. این رقم بیش از 4 برابر کل ظرفیت نصب شده سیستم انرژی جهانی است. آیا این واقعا ممکن است؟
سچین با ابراز تردید در مورد امکان سنجی این مشکل، خاطرنشان کرد: برای دستیابی به اهداف اقلیمی تعیین شده در توافقنامه پاریس در سال 2050 به بیش از 70 تریلیون دلار سرمایه گذاری نیاز است.
وی همچنین گفت: شرکت های اقتصاد سبز به طور عینی نمی توانند به موقع به اهداف خود برسند، بنابراین بسیاری از سرمایه گذاران تمایلی به همکاری با آنها ندارند.
وی همچنین اظهار داشت: در چارچوب بررسی رویکرد ما به «برنامه سبز»، غول‌های نفتی مانند شل، بریتیش پترولیوم و شورون پروژه‌های تولید سوخت‌های جایگزین را به حالت تعلیق درآورده‌اند و بزرگ‌ترین شرکت انرژی دانمارک، Orsted، حتی این پروژه را لغو کرده است. احداث کارخانه متانول به دلیل تقاضای کم است.”
