شیب تند قیمت دارو + لیست قیمت – تابناک

بر اساس گزارش ها، قیمت برخی داروها در ماه های اخیر بین 20 تا 40 درصد افزایش یافته است. داروهای مرتبط با بیماری های مزمن مانند دیابت، فشار خون، سرطان، بیماری های قلبی و بیماری های خودایمنی بیشترین افزایش قیمت را داشته اند. این در حالی است که بیمه های سلامت نیز در بازپرداخت این هزینه ها با محدودیت هایی مواجه هستند. مشکلات بیماران و خانواده های بسیاری از بیماران با مشکلات جدی در تامین داروهای خود مواجه هستند.

افزایش قیمت دارو و فشار بر گروه های کم درآمد

علی محمدی بیمار دیابتی می گوید: ماهانه بیش از سه میلیون تومان فقط برای داروهای دیابت هزینه می کنم. با این جهش قیمت ها، من نمی دانم چگونه هزینه های زندگی را مدیریت کنم. بیمه تنها بخش کوچکی از هزینه ها را پوشش می دهد.

این در حالی است که خانواده هایی که فرزندانی با بیماری های خاص دارند در شرایط سخت تری قرار دارند. زهرا رضایی مادر یک کودک سرطانی گفت: هر ماه مجبورم برای خرید داروهای شیمی درمانی از دوستان و آشنایان وام بگیرم. این وضعیت برای ما غیر قابل تحمل شده است. در مورد تامین پزشکی بیماران تالاسمی باید گفت که برخی از داروها وارداتی است و به دلیل تحریم ها به سختی یافت می شود. همچنین هزینه بیماران به شدت افزایش یافته است به طوری که هر فرد تالاسمی باید حدود 15 میلیون برای درمان خود از جیب خود بپردازد.

برخی از شرکت های داروسازی به دلیل افزایش هزینه های تولید، تولید یا عرضه محصولات خود را کاهش داده اند. به گفته مسئولان افزایش قیمت مواد اولیه و وابستگی به واردات از دلایل اصلی این مشکل است.

دلایل افزایش قیمت داروها از نگاه مسئولان

دلایل افزایش قیمت دارو مسئولان وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو معتقدند این افزایش قیمت به چند عامل اصلی بستگی دارد. این عوامل شامل نوسانات نرخ ارز، افزایش هزینه های تولید داخلی، کاهش یارانه های دولتی برای داروها و همچنین مسائل زنجیره تامین به دلیل تحریم های بین المللی است.

هادی احمدی، عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران در واکنش به وضعیت کنونی بازار دارویی کشور گفت: معتقدیم ارز داروها نباید دستخوش چنین نوسانات قیمتی شود، زیرا در نظام سلامت و صنعت دارو، مردم نمی توانند افزایش بی رویه و سرسام آور قیمت ها را تحمل کنند.

وی با انتقاد از عدم همکاری بیمه ها برای حمایت از زنجیره تامین دارو، افزود: اگر قرار است تغییری در قیمت دارو ایجاد شود باید به گونه ای باشد که حداقل پرداختی از جیب مردم افزایش پیدا نکند.

احمدی ادامه داد: در طرح دروار یکی از شعارهای ما این بود که پرداخت از جیب بیمار افزایش نیابد با گذشت سه سال از این طرح، پرداخت از جیب بیمار بالای 60 درصد است. این همه برای سیستم مراقبت های بهداشتی ما خوب است.

واکنش مقامات و انجمن های دارویی به بحران دارویی

این در حالی است که مهدی پیرصالحی رئیس سازمان غذا و دارو در واکنش به وضعیت بازار دارویی کشور و افزایش قیمت داروها گفت: در فاز اول از مجموع 3800 دارو، 370 دارو افزایش قیمت داشت. مثلا بعضی از آمپول ها که قبلا 5-6 هزار تومان بود الان به 19 هزار تومان رسیده است. اگرچه نرخ افزایش قیمت در مقایسه با تورم کشور زیاد به نظر می رسد، قدر مطلق آن چندان بالا نیست.

وی افزود: از ابتدای سال تاکنون میانگین افزایش قیمت داروها زیر 30 درصد بوده که در مقایسه با تورم عدد معقولی است.

رئیس سازمان غذا و دارو تاکید کرد: هدف این است که قیمت دارو به گونه ای تعیین شود که عادلانه باشد و مردم به دارو دسترسی داشته باشند.

پیرصالحی افزود: در دسترس بودن دارو برای ما مهمتر از قیمت آن است. اگر قیمت دارو پایین نگه داشته شود، اما در بازار موجود نباشد، شرایط بسیار دشوارتر می شود. تلاش ما بر این است که داروهای مورد نیاز مردم را تامین کنیم تا کسی برای تهیه دارو با مشکل مواجه نشود.

همچنین مسعود مزکیان رئیس جمهور با انتقاد از نحوه تحویل دارو به روش کنونی اظهار داشت: تجربه نشان می دهد بخشی از ارزهایی که برای واردات دارو و یارانه آن می دهیم از بین می رود. با این روش دارورسانی نمی توان به عدالت دست یافت، اما می توان دارورسانی را مدیریت کرد تا زمانی که بیمار وارد نظام سلامت می شود، با کمترین هزینه درمان شود.

تضاد منافع در حوزه پزشکی؛ مانعی برای اصلاحات سیاسی

علیرضا مرندی رئیس فرهنگستان ملی علوم پزشکی کشور با اشاره به چالش های پیش روی صنعت داروسازی کشور گفت: رئیس جمهور در تماس تلفنی خود تاکید کرد که در سال آینده مشکل دارو و تجهیزات دارویی نداشته باشیم.

وی افزود: با افزایش قیمت دارو و کمبود تجهیزات پزشکی در کشور نگرانی های زیادی در بین مسئولان و مردم ایجاد شده است. در این میان بحث تضاد منافع در حوزه پزشکی و سیاست های مربوط به آن به یکی از موضوعات مهم و حساس تبدیل شده است.

مرندی ادامه داد: با افزایش قیمت دارو، نسخه نویسی و واردات دارو از خارج نیز افزایش می یابد و با توجه به افزایش قیمت دارو و کمبود تجهیزات پزشکی در کشور، نگرانی های زیادی ایجاد شده است. در بین مسئولان و مردم ایجاد شده است. در این میان بحث تضاد منافع در حوزه پزشکی و سیاست های مربوط به آن به یکی از موضوعات مهم و حساس تبدیل شده است.

مرندی گفت: یکی از موضوعات کلیدی که بارها مطرح شده، تأثیر تعارض منافع برخی دست اندرکاران دارو و تجهیزات پزشکی است. به گفته برخی کارشناسان، وجود ارتباط مستقیم بین تعدادی داروساز با شرکت های داروسازی یا کارخانه های مرتبط می تواند مانعی برای اصلاح سیاست های مربوط به قیمت گذاری و واردات دارو باشد.

افزایش هزینه، کمبود تجهیزات و تضاد منافع

همچنین؛ مدیرعامل شرکت دارویی ابوریحان با ارسال نامه ای به رئیس اداره نظارت بر سهامداران گروه شیمیایی و غذایی از افزایش قیمت 81 قلم محصولات این شرکت با میانگین 97 درصدی افزایش قیمت خبر داد.

پیش از این نیز چندین شرکت داروسازی به صورت رسمی از افزایش قیمت محصولات خود خبر داده بودند.

لزوم حمایت بیمه ای برای کاهش بار اقتصادی بر دوش بیماران

با این حال، مهم ترین اهرمی که به بیماران کمک می کند تا دارو دریافت کنند، حمایت بیمه ای است که چندان رضایت بخش نیست. بنابراین هم زنجیره تامین دارو و هم مردم از نحوه تامین هزینه های دارو راضی نیستند.

اگر بیمه ها بتوانند حداکثر پوشش بیمه ای را برای افزایش قیمت دارو ارائه دهند، نه بیمار متضرر می شود و نه تولیدکننده بومی ناراضی خواهد بود. بنابراین آنچه می تواند باعث گرانی دارو برای مردم و بیماران شود بیمه است.

اثرات اجتماعی و روانی افزایش قیمت دارو علاوه بر فشارهای اقتصادی، اثرات روانی منفی بر بیماران و خانواده های آنها دارد.

بسیاری از بیماران به دلیل ناتوانی در پرداخت هزینه درمان، دچار ناامیدی و استرس می شوند. این مشکل به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری های خاص و مزمن که نیاز به درمان طولانی مدت دارند مشهود است.

افزایش قیمت دارو در کشور به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های حوزه سلامت تبدیل شده است که نه تنها فشار اقتصادی شدیدی بر بیماران به‌ویژه اقشار آسیب‌پذیر و کم درآمد وارد می‌کند، بلکه دسترسی به خدمات درمانی مناسب را به شدت محدود می‌کند. عواملی مانند نوسانات نرخ ارز، افزایش هزینه های تولید، کاهش یارانه های دولتی و مشکلات تامین دارو به دلیل تحریم ها از عوامل اصلی این بحران شناخته می شوند.

علیرغم تلاش مسئولان برای تنظیم قیمت ها و تهیه داروهای ضروری، بخش قابل توجهی از هزینه ها بر دوش بیماران باقی مانده است. این موضوع نگرانی ها در مورد عدالت سلامت و فشارهای اقتصادی بر خانواده ها را تشدید کرده است. اثرات اجتماعی و روانی این بحران نیز به ویژه برای بیماران مبتلا به بیماری های مزمن و خاص جدی و عمیق است.