در سالهای اخیر ، مفهوم مشارکت با معرفی سیستم عامل های مالی در فروشگاه های آنلاین ، رنگ جدیدی به دست آورده است. شما دیگر نیازی به رفتن به بازارهای سنتی و فروشندگان محلی برای تهیه تلفن همراه یا محصول الکترونیکی دیگر ندارید. همه چیز با چند کلیک انجام می شود. اما این “سهولت” واقعاً به نفع کاربر است؟
در این راستا ، برخی از کاربران با انتشار تجربه خود در شبکه های اجتماعی ، برای سود بالای تسهیلات ، نیاز به خرید اشتراک چند میلیون و ابهام در ماهیت سرویس ، یکی از این سیستم عامل ها ، DJP را مورد انتقاد قرار می دهند. برخی حتی با مدل های وام سنتی حتی مقایسه های صریح را انجام داده اند ، و اظهار داشتند که دریافت وام علاقه معمولی در برخی موارد هزینه کمتری نسبت به استفاده از خدمات اعتباری DJP دارد. این بررسی ها نشان می دهد که مسئله فراتر از تجربه شخصی به مراقبت های عمومی در بین مصرف کنندگان تبدیل شده است.
مطالعات نشان می دهد که سهم Digikala فقط از طریق بستر مالی مرتبط با آن ، DJP امکان پذیر است. بدیهی است که کاربران می توانند بدون پرداخت کامل تلفن یا محصول دیگری خریداری کنند. اما در پشت این فرآیند ساده نه یک مدل شفاف و گاه گران قیمت پنهان نیست.
براساس اطلاعات منتشر شده توسط کاربران ، دریافت وام از DJP برای خرید اشتراک اولیه 1 میلیون دلار و 6000 دلار پرداخت می شود. به اشتراک گذاشته شده ، که توضیح روشنی در مورد محتوای وی و ماهیت خدمات وی ارائه نمی دهد ، برای بسیاری از مشتری ها مبهم است.
اما مسئله محدود به این مبلغ اولیه نیست. پس از گذراندن این مرحله ، فواید تأسیسات DJP به یک مکمل 5 ٪ می رسد. سود حتی بالاتر از بسیاری از وام های رسمی بانکی است. با این حال ، دریافت چنین امکاناتی فقط برای خرید مواد مصرفی مانند تلفن های همراه است.
ابهامات چند نفره در یک فرآیند ساده
چندین سوال مهم را در نظر بگیرید:
چرا برای بدست آوردن تسهیلات باید اول پرداخت کنید؟
ماهیت “اشتراک 2 میلیون تومانی” و چه خدماتی ارائه می شود؟
آیا این علاقه 5 ٪ برای خرید کالاهای مصرفی مطابق با قوانین نمایشگاه تجارت است؟
چه نوع ناظر این مدل های اعتباری را تماشا می کند؟
در صورت عدم شفافیت و پاسخ به این سؤالات ، تلاش “مشارکت” به کاربر چیزی بیش از پذیرش بار مالی نخواهد بود. بسیاری از کاربران فضای مجازی این فرآیند را با وام های سنتی یا حتی “نزولی” مقایسه می کنند. با این حال ، این فرآیند قبلاً روی پوشش سیستم عامل های دیجیتال ، با تبلیغات حرفه ای و طراحی دوستانه ارائه شده است.
مدل اعتباری یا تولید مثل فشار اقتصادی؟
لازم به یادآوری است که ارائه خدمات اعتباری در شرایط تورمی ، به ویژه برای خرید کالاهای اساسی ، قابل گره زدن است. اما هنگامی که این سرویس ها با سود بالایی و پرداخت های اجباری همراه هستند ، دیگر نمی توان توسط کاربر پشتیبانی کرد.
در صورت عدم نظارت بر نهادها به سمت بالا و شفافیت در اطلاعات ، این سیستم عامل ها ممکن است به ابزاری برای تقویت فشار اقتصادی بر طبقه متوسط و ضعیف تبدیل شوند. کسانی که چاره ای جز خرید مشارکت و غیر ارادی ندارند ، به روشی گران قیمت هستند.
شفافیت ، عدالت مالی و نرخ بهره منصفانه باید اصول اساسی هر مدل اعتباری باشد. در غیر این صورت ، به همان اندازه که خدمات دیجیتالی و مدرن ارائه می شود ، آنها هیچ تفاوتی با مدل های گران قیمت و سنتی ندارند. تنها ظاهر تغییر کرده است ، اما طبیعت یکسان است: تحمیل هزینه های بیشتر به کاربر که چاره ای ندارد.
