به گزارش «تابناک» به نقل از ایمنا، کویر بزرگ آفریقا با توجه به شرایط طبیعی و وسعت زیاد این کویر و شدت زیاد نور خورشید، مکان مناسبی برای تولید برق از انرژی خورشیدی به نظر می رسد.
اگر تنها 1.2 درصد از این بیابان با پنل های خورشیدی پوشانده شود، می تواند انرژی لازم را برای کل جهان فراهم کند که ایده ای وسوسه انگیز برای رفع نیاز جهان به انرژی های تجدیدپذیر است. محققان فنلاندی نشان داده اند که این نیروگاه های خورشیدی می توانند 69 درصد انرژی مورد نیاز جهان را برای دستیابی به انتشار کربن صفر تامین کنند.
در نگاه اول این سوال برای مقابله با پیامدهای تغییرات اقلیمی بسیار منطقی به نظر می رسد اما واقعیت این است که اجرای این طرح پیامدهای منفی غیرقابل قبولی برای محیط زیست به دنبال خواهد داشت.
چالش های نصب پنل های خورشیدی در صحرای بزرگ آفریقا
نگرانی اصلی در مورد نصب پنل های خورشیدی در صحرای آفریقا تغییراتی است که در آب و هوا در آن منطقه ایجاد می کند. پنل های خورشیدی تیره تر از شن های صحرا هستند و گرمای بسیار بیشتری را جذب می کنند. همانطور که برای تولید انرژی مفید است، می تواند دما را تا 10 درجه در برخی مناطق افزایش دهد. این افزایش دما بر مناطق همجوار به ویژه منطقه ساحل در جنوب صحرای صحرا تأثیر می گذارد.
علاوه بر این، تغییرات آب و هوا می تواند چرخه ای را در سیستم هایی غیر از بیابان ایجاد کند. تغییر در الگوهای دما و بارش با گردش جوی و اقیانوسی جهانی تداخل می کند و باعث تداوم گرمایش جهانی و بدتر شدن ناهنجاری های جوی می شود و به تهدیدی بزرگ برای محیط زیست تبدیل می شود.
اگر بتوان مشکلات زیست محیطی ایجاد و نگهداری مزارع خورشیدی در صحرای صحرا را نادیده گرفت، مشکل اساسی دیگری در نحوه اجرای چنین پروژه ای وجود دارد و آن عدم امکان انتقال میلیاردها پنل خورشیدی حتی به این منطقه است. در صورت نصب پنل ها، نگهداری از آنها به دلیل شرایط آب و هوایی کویری، طوفان های گرد و غبار و موقعیت دورافتاده این مکان فرآیند بسیار دشواری است، همچنین انتقال برق تولید شده توسط این پنل های خورشیدی به مکان های دیگر. تا 10 درصد تلفات وجود خواهد داشت، اگرچه خطوط انتقال DC ولتاژ بالا می تواند این تلفات را کاهش دهد، اما بسیار گران خواهد بود.
هزینه های هنگفت مربوط به ساخت زیرساخت، تعمیر و نگهداری و تلفات انرژی این پروژه بزرگ را از نظر اقتصادی غیرممکن می کند. واقعیت این است که پوشاندن تمام مناطق جنوب صحرای آفریقا با پنل‌های خورشیدی عملا غیرممکن است و راه‌حل واقعی‌تر راه‌اندازی پروژه‌های خورشیدی در مقیاس کوچکتر در منطقه است، زیرا برخی کشورها در این مسیر حرکت می‌کنند.
به عنوان مثال، مجتمع خورشیدی نور اورزازات در مراکش یکی از بزرگترین مجتمع های انرژی خورشیدی در جهان است که نشان می دهد چگونه می توان از این انرژی به صورت منطقه ای استفاده کرد و به کاهش انتشار کربن کمک کرد.
مزارع خورشیدی کوچک می توانند نیازهای انرژی کشورها و مناطق خاصی را بدون مشکلات اجرای پروژه ای در مقیاس کل جنوب صحرای آفریقا برآورده کنند. اجرای پروژه های محلی به پیشرفت قابل توجهی در انتقال جهان به منابع انرژی تجدید پذیر کمک می کند، علاوه بر این، انعطاف پذیری بیشتری دارد و می تواند برای حل مشکل انرژی جهانی استفاده شود. این رویکرد از منظر زیست محیطی مناسبتر بوده و از نظر اقتصادی و عملی دست یافتنی تر خواهد بود.
