طبق قانون سرزمین های شهری ، اراضی موجود در حقوقی و محرمانه بودن شهرها و شهرکها به سه دسته نیمی (بدون اراضی زمین و احیا شده) ، بایر (زمین با سابقه ساخت و ساز و احیاء ، که به حالت زمان بازگشت) تقسیم می شوند و سرزمین ساخت و ساز و احیا.
طبق خدمات اقتصادی Tabnak. ، با توجه به مشاهدات و گزارش های مردمیدر آغاز انقلاب سال 2008 ، شهرداری این خانه ها را از صاحبان خود خریداری کرد تا به پروژه Behesht Zahra (بزرگراه شهید Tondguyan) منتقل شوند و برای پول ، برای پول ، یک قطعه زمین را در مقابل بیمارستان مبارک یاهچی آباد به آنها داد. تمام فرآیندهای این نقل و انتقالات به طور رسمی و قانونی انجام شده است و این ملک دارایی شش دیسک را صادر کرده است.
در حقیقت ، این سرزمین ها از جمله سرزمین های با استعداد G -n -Farah هستند که حدود 5 سال پیش 2 دونگ را به بیمارستان اختصاص داده اند تا هزینه های بیمارستان را تأمین کنند. اما برخی از این سرزمین ها با قانون “لغو مالکیت زمین شهری و کیفیت توسعه آن” ، تصویب شده در 5 ژوئیه 2008 ، و از آنجا که زمین اختصاص داده نشده است و دارایی آن به دولت منتقل می شود ، شهرداری موفق به انتقال زمین به حدود چهار قطعه شد.
این سؤال از زمانی آغاز می شود که قانون در زمین شهر در تاریخ 5 سپتامبر تصویب شود و اگر زمین صاحب خاصی داشته باشد ، اما به دلیل صاحبان آباد نیست ، آن را زمین نمی نامند ، بلکه این سرزمین نامیده می شود. براساس قانون Land Land City ، این زمین دیگر یک سرزمین سرگرم کننده نبود و این مسئله اصلی تجدید نظر وراث و اجرای کمک های مالی برای ترمیم زمین منتقل شده است. در این میان ، برخی از گمانه زنی ها حاکی از آن است که برخی از وراث ابتدا سعی در اعلام این سرزمین دارند و سپس اعتبار اطلاعات حاج ابولکاسیم را هنگام اختصاص به این سرزمین ها زیر سوال می برند.
واقعیت داستان چه بود؟
متأسفانه ، اقدامات دفتر اهدای و میراث اواخر دهه 1980 نه تنها به سند رسمی و قانونی افراد ممنوعه امروز منجر شده است ، بلکه مجاز به دخالت در اموال آنها و انتقال آن نیست. این کل داستان نیست زیرا به مردم توسط دفتر کمک مالی گفته شده است که باید چند میلیارد دلار بپردازند زیرا اموال آنها شایسته است.
قربانی واقعی این داستان ، کفرآمیز مردم است که مطابق قانون تصویب شده توسط شورای انقلابی و شهرداری آن زمان با مقامات همکاری کرده و خانه های خود را برای توسعه بزرگراه ها در Tondguyan به خانه خود ترک کرده اند ، به امید اینکه در جای دیگری مستقر شوند ، مردم در ارزش مالی خانه های محله سابق خود اقدام کرده اند ، هانی آباد نور ، چه در گذشته و امروز ، از یاهچی آباد بیشتر است. در حقیقت ، شرایط آنها با سایر کمک های مشتاق بسیار متفاوت است ، بنابراین مقابله با چنین رفتار قانونی از عدالت دور نیست.
