عبور از اقتصاد نفت یکی از اصول اساسی است که رهبر انقلاب بارها و بارها بر آن تأکید کرده است. اما اکنون وزیر اقتصاد ، با داستانی کاملاً متفاوت ، تصویری از اعتیاد نفت را ارائه می دهد که تامل آور است.
گزارش سرویس اقتصادی Tabnakعبدال نصار همماتی ، وزیر اقتصاد و دارایی می نویسد: “سهم دلار در ذخایر جهانی به 2 درصد از 2 درصد 2 درصد رسیده است.” از دلار برای سیاست اشتباه ایالات متحده در تحریم کشورها. تمرکز دولت ایالات متحده بر تعرفه های تجاری یکی دیگر از نشانه های شکست سیاست تحریم کشور و تکرار حداکثر فشار علیه ایران است.
Hemmati در بخش دیگری از پست مجازی خود گفت: با تهدید کانادا برای آوردن نفت به ایالات متحده ، به دلیل 5 ٪ تعرفه برای کالاهای کانادایی از دیروز ، برداشتن مجازات های ایران برای نفت اکنون مهمتر از همیشه است.
وزیر G -n ، آیا از اقتصاد ایران اطلاع داشتید؟
قسمت اول توییت همماتی یک سؤال جدی ایجاد می کند. وزیر اقتصاد همچنین در مورد کاهش سهم دلار در ذخایر جهان و ضعف دلار صحبت می کند ، همچنین نگران کاهش چشمگیر ریال است یا ترجیح می دهد به عنوان یک تحلیلگر بین المللی ظاهر شود؟ در مورد افزایش تورم و قیمت های بالا چطور؟ اگر این تغییرات در سیستم مالی جهانی مهم است ، چرا هیچ تاثیری در نوسانات در بازار ارزهای ایران وجود ندارد؟
بخش دوم وزیر اقتصاد در فضای مجازی نیز نکات قابل توجهی دارد. از آنجا که همماتیا عملاً پیام غیرمستقیم را به طرف ایالات متحده ارسال کرده است ، اقتصاد ایران در اثر تحریم های نفتی آسیب دیده و برای از بین بردن اقتصاد کشور ضروری است. این اظهار نظر با استراتژی عظیمی که رهبری انقلاب در سالهای اخیر تأکید کرده است برای انحراف از اقتصاد نفت ، تضاد آشکار است. چنین مواضعی با سیاست های کلان کشور مغایرت ندارد ، بلکه عدم درک نیاز به کاهش وابستگی نفت در اقتصاد ملی را نشان می دهد.
نمونه بارز این سیاست ممکن است در آن باشد رهبر انقلابی سال ؛ مشاهده شده وی در طی دیدار با رئیس جمهور و اعضای دولت دوازدهم ، وی تأکید کرد: شما باید از شر اقتصاد نفت خلاص شوید و این هدف مهم با توجه به فرصت ها ، ظرفیت و نیروی کار کشور تحقق می یابد ، دقیقاً مانند برخی از کشورها بدون نفت این کار را انجام داده اند.
اما آنچه داستان را پیچیده تر می کند ، این بار منشأ Hemmati است. در دوره ریاست جمهوری بانک مرکزی ، وی در جلساتی با رهبر انقلاب شرکت کرد و بر لزوم فاصله گرفتن از اقتصاد نفت تأکید کرد. اکنون که در رئیس جمهور وزارت اقتصاد نشسته اید ، گویی این توصیه ها را فراموش کرده اند.
نکته دیگر این است که مسئله صادرات نفت و موضوعات مرتبط با آن دامنه وزیر تعهدات نفت است ، نه وزیر اقتصاد. اما به جای تمرکز روی وظایف اصلی خود مانند تنظیم بازار سرمایه ، بهبود محیط کسب و کار و مدیریت بحران بانکهای دولتی ، او ترجیح می دهد تا در خارج از تجارت خود به مشکلات خود بپردازد.
شما آقای هماتی را فراموش کرده اید؟
این اولین بار نیست که وزیر اقتصاد وارد مناطقی شده است که هیچ ارتباطی با آن ندارد. هنگامی که او اصرار داشت که ما باید درآمد نفت را فراموش کنیم ، او اکنون به عنوان مدافع بلند کردن تحریم های نفتی ظاهر شده است. 1 آوریلhemmati در مصاحبه با پایگاه داده اطلاعات Hamenei.ir او صریحاً گفته بود: شما باید درآمد حاصل از روغن را فراموش کنید و برای تعیین بودجه ، درآمد و هزینه های خود بدون درآمد نفت. قدم بعدی افزایش قدرت رقابتی کشور است. قدرت رقابتی همچنین می تواند در مرکز صادرات ما باشد ، یعنی تقویت تولید و اشتغال. منابع بانکی برای تولید باید به طور مؤثر توزیع شود. ما باید تسهیلات بانکها را مدیریت کنیم ، جایی که مشخص نیست و چگونه بر تولید تولید تأثیر می گذارد.
اما اکنون که چهار سال از آن زمان گذشته است Hemmati دقیقاً بر خلاف اظهارات خودش عمل می کندحرف به جای تمرکز بر بهبود قدرت رقابتی کشور ، به دنبال ارسال پیام در مورد وابستگی به روغن است. به جای تلاش برای توسعه صادراتی که قادر نیست ، نگرانی وی به صادرات روغن خام تبدیل شده است. این تناقضات نشانه روشنی از عدم وجود یک استراتژی خاص در سیاست های اقتصادی وی است.
برخلاف سبک همماتیان!
از طرف دیگر ، همماتی در برابر مشکلات کلیدی اقتصاد کشور مواضع عجیبی دارد. در مورد کنترل تورم ، یقین دارد که هیچ ارتباطی با آن ندارد ، اما در عین حال ، پیش بینی عدم کاهش قیمت طلا و کف ، قیمت 4000 دلار را افزایش می دهد و ارز را تجزیه می کند و بازار طلا پشتیبانی می کند که چیزی جز فشار تورم بر مردم ندارد.
به گفته فارشاد مومنی ، استاد اقتصاد: ناراحت است که یک مدیر کلیدی اقتصادی در کشور می گوید تورم هیچ ارتباطی با من ندارداما وقتی نوبت به آزادسازی واردات خودروهای لوکس می رسد ، او بر همه رقبا غلبه می کند تا بگوید من بیشتر بازی کرده ام!
به نظر می رسد به جای رسیدگی به مأموریت های اساسی خود ، به نظر می رسد وزیر اقتصاد ترجیح می دهد وارد مناطقی شود که وی یا با تجربه نیست یا عمدتاً در زمینه مسئولیت نیست. برای خلاص شدن از شر مشکلات ساختاری ، اقتصاد ایران به یک وزیر اقتصادی نیاز دارد تا به جای ارسال آسیب پذیری به دشمنان ، وابستگی کشور به نفت را کاهش دهد. آیا وقت آن رسیده است که وزیر اقتصاد در اولویت بندی اقتصاد بدون نفت قرار بگیرد؟ از طرف دیگر ، وزیر اقتصاد ایران نمی داند که ایالات متحده چندین سال به صادر کننده نفت تبدیل شده است و با توجه به روغن اضافی موجود در بازار قطعاً اولین ما نیست که ما برای تأمین احتمالی آن را تهیه کنید. نیاز ، ایران!
