پس از اعلام رسمی وزارت زراعت جهاد در مورد پیشنهاد قیمت 2600 تومانی در هر کیلوگرم شیر خام در دفتر مرکزی بازار ، موجی از نارضایتی در کشور در میان مزرعه وجود دارد.
به گفته تابناک ، به نقل از فارس ؛ آنها می گویند با توجه به رشد بی سابقه هزینه های تولید ، این قیمت نه تنها صادقانه بلکه تهدیدی برای بقای دام های سنتی و صنعتی است.
ورودی های گران قیمت ؛ تولید
جیلیل جیلیل جبای ناییمی ، کشاورز با تاریخ مشاد می گوید: “در دو ماه گذشته پس از انتشار قیمت های بران ، قیمت بران از 6،400 دلار به بیش از 12000 دلار افزایش یافته است.” آرد سویا و ذرت نیز کمیاب و گران شد. قیمت شیر پایین است ، اما هزینه آن چند برابر شده است. چگونه می توانیم با این شرایط ادامه دهیم؟ “طبق مطالعات میدانی ، هزینه تولید یک کیلوگرم شیر در دامهای صنعتی بین 27 تا 5000 دلار تخمین زده می شود. به گفته کارشناسان ، قیمت 5 دلار نه تنها سود برای کشاورز باقی می گذارد ، بلکه اگر اوضاع ادامه یابد ، باید تعداد زیادی گاو بسته یا کاهش یابد.
هزینه داروها و مکمل ها را افزایش دهید
افزایش درجه داروها و مکمل های حیوانات نیز فشار بیشتری به دام می اندازد. Somaya Szadandanpana ، مدیر واحد دامداری آلبورز می گوید: “قیمت هر ویتامین مکمل ، که 4000 دلار بود ، اکنون به بیش از 5000 دلار رسیده است.” داروهای حیوانات اغلب وارد می شوند و به دلار بستگی دارند. در حالی که همه چیز گران است ، فقط شیر باید ارزان باشد؟ “
صدای اعتراضات سازمانها
اتحادیه های گاو نیز به این قیمت گذاری پاسخ داده اند. رئیس انجمن ایران گیل می گوید: “قیمت پیشنهادی وزارت کشاورزی جهاد مبتنی بر واقعیت های بازار نیست و در صورت تصویب توسط ستاد بازار ، عواقب آن در ماه های آینده به صورت کاهش عرضه شیر ، افزایش قاچاق در دام و حتی ورشکستگی حیوانات کوچک کشف می شود.”
دولت چه می گوید؟
در مقابل ، یک کارمند وزارت کشاورزی جهاد ، که نمی خواست تعمید یابد ، به خبرنگار ما گفت: “قیمت ارائه شده نتیجه جلسات متخصص است و منافع مصرف کننده و تولید کننده را در نظر می گیرد.” با این حال ، ما از قیمت بازار خواسته ایم تا کارخانه بازار را تجدید نظر کند. “
پایان جاده یا آغاز بحران؟
در حالی که چشم ها به تصمیم نهایی تنظیم کننده بازار دوخته شده است ، به نظر می رسد اگر هدف حمایت از اصلاحات در زمینه مزرعه و قیمت گذاری باشد ، بحران شیر به زودی با بحران گوشتی ، دام و حتی اشتغال روستایی گره خورده است.
راه حل چیست؟
کارشناسان و فعالان صنعت دام معتقدند که راه حل اصلی برای حفظ تعادل بازار شیر با قیمت آن کاهش نمی یابد بلکه در کاهش واقعی هزینه های تولید است. به گفته آنها ، هنگامی که ورود به دام ، مواد مخدر و مکمل ها با قیمت های رایگان به کشاورز می رسند و اغلب با قیمت جهانی ضرب می شوند ، قیمت شیر با فرمول های قدیمی چیزی جز از بین رفتن دام و تهدید امنیت غذایی نیست.
در همین حال ، بسیاری از فعالان اتحادیه کارگری بر بازگشت حمایت هدفمند دولت برای مشارکت تأکید کرده اند. انتشار قیمت سبوس ، صرف نظر از مکانیسم جبران خسارت ، یکی از اصلی ترین دلایل افزایش هزینه ها است. به گفته Ranschers ، اگر ورودی ها به قیمت های منطقی اختصاص یابد و با نظارت دقیق ، بسیاری از دام ها بدون نیاز به افزایش قیمت شیر قادر به حفظ سود خود باشند.
از طرف دیگر ، داروها و مکمل های حیوانات نیز به دلیل اهمیت واردات با نوسانات شدید ارز روبرو هستند. فعالان این بخش خواستار کاهش تعرفه واردات ، توزیع ارز ترجیحی برای داروهای حیاتی و حمایت از تولید داخلی مکمل های دام هستند.
برخی از تحلیلگران اقتصادی همچنین نشان می دهند که دولت به جای قیمت های دستوری ، کشاورزان با اندازه متوسط و متوسط را با کشاورزان کوچک و متوسط ارائه می دهد. این رویکرد ، به ویژه با نوسان یا خشکسالی در بازار ، می تواند از ورشکستگی واحدهای تولید جلوگیری کند.
علاوه بر این ، دخالت واقعی دامپروری در فرآیند تصمیم گیری نیز تصمیمی است که بارها توسط کلاس مورد توجه قرار می گیرد ، اما توجه کمتری دارد. کشاورزان می گویند اگر نظرات متخصص آنها در فرمول قیمت گنجانده شود ، تصمیمات نه تنها عادلانه تر بلکه قابل اجرا خواهد بود. سرانجام ، کاهش هزینه های جانبی مانند آب ، برق و تعرفه حمل و نقل می تواند سهم مهمی در بهبود شرایط اقتصادی دام ها داشته باشد. این حرکت در دو طرف لبنیات موفق یکی از ستون های اصلی سیاست های حمایتی است.
