به گزارش «تابناک» به نقل از تسنیم، در حالی که دولت وعده کاهش آلودگی هوا با حذف گازوئیل از چرخه سوخت نیروگاه ها را می دهد، شاهد قطعی گسترده برق در سراسر کشور هستیم.
به نظر می رسد دولتمردان با اعلام «حذف گازوئیل» به اشتباه مردم را مورد خطاب قرار می دهند و پشت این شعار ناتوانی در مدیریت منابع انرژی و عدم انجام تعهدات در زمینه بهینه سازی مصرف سوخت نهفته است. برخی کارشناسان بر این باورند که حذف گازوئیل به تنهایی باعث کاهش آلودگی هوا نمی شود، اما بدون جایگزینی مناسب، تنها نتیجه افزایش قطعی برق خواهد بود، چرا که نیروگاه ها برای تامین برق کشور به سوخت کافی نیاز دارند و در شرایط فعلی، سوخت گازوئیل. این یکی از منابع اصلی تامین سوخت است.
بنابراین تا زمانی که دولت اقدامات موثری در زمینه ذخیره‌سازی سوخت جایگزین، افزایش راندمان نیروگاه‌ها و بهبود کیفیت سوخت در پالایشگاه‌ها انجام ندهد، حذف تدریجی گازوئیل تنها به معنای تشدید بحران انرژی و افزایش خاموشی‌ها خواهد بود.
حسین احمدزاده شاهرودی کارشناس اقتصاد مقاومتی با اشاره به اینکه در سال های اخیر سوخت گازوئیل به عنوان سوخت رایج در صنایع و نیروگاه ها مورد استفاده قرار گرفته است، گفت: این مشکل کیفیت هوای شهرهای بزرگ را تحت تاثیر قرار داده است.
وی ادامه داد: اگرچه آلودگی ناشی از سوزاندن نفت کوره به ویژه در فصول سرد سال به معضلی تبدیل شده است، اما مطالعات جدی و قابل اعتمادی وجود ندارد که به طور قطعی تاثیر منفی آن را بر سلامت جامعه به عنوان یک گزینه قابل قبول ثابت کند.
این کارشناس اقتصادی افزود: کمبود سوخت و انرژی در کشور به یک بحران تبدیل شده است و نفت کوره یکی از گزینه های مورد بررسی به دلیل نبود منابع دیگر است.
شاهرودی با اشاره به اینکه نباید تولید برق را به بهانه حفظ سلامت مردم کاهش داد، گفت: انتخاب بین حفظ تولید برق و توجه به محیط زیست چالشی است که بسیاری از مدیران و تصمیم گیران با آن مواجه هستند. استفاده از نفت کوره در حال حاضر به عنوان راه حلی برای حفظ تداوم تامین انرژی دیده می شود. علیرغم انتقاداتی که از سوخت دیزل وجود دارد، باید توجه داشت که در شرایط فعلی به سختی امکان جایگزینی آن با سوخت های دیگر وجود دارد.
وی با اشاره به کمبود سوخت کافی و زیرساخت های لازم برای تامین نیاز نیروگاه ها گفت: این معضل تصمیمات هیجانی و عجولانه را عواقب جدی به دنبال دارد. کاهش تولید برق و خاموشی های گسترده نتیجه عدم تامین سوخت کافی است و این می تواند مشکلات اجتماعی و اقتصادی بیشتری را به دنبال داشته باشد.
و در نهایت این سوال باقی می ماند؛ آیا می توان تصمیمات قاطعی برای بهبود کیفیت هوا و حفظ تولید انرژی گرفت؟ راه حل های جایگزین و بهبود زیرساخت ها باید در دستور کار قرار گیرد، اما در شرایط کنونی استفاده از سوخت گازوئیل باید به عنوان یک واقعیت مسلم اقتصادی تلقی شود تا بتوان به سمت آینده ای پایدارتر با تعادل بین حفظ تولید و کاهش عدم تعادل حرکت کرد.
